Jeugdig delinquent getemd - Sex Verhalen

Jeugdig delinquent getemd

... onmiddellijk zag ze dat hij make-up had opgedaan als een meisje. Ze voelde zich totaal overdonderd, ze liep naar het bed toe en zing zitten. Stefan keek haar met open mond aan. Toen Anna zich weer onder controle had, realiseerde ze zich dat hij bang was. Dit was natuurlijk was Stefan haar al die tijd had verzwegen. Beetje bij beetje was hij gedurende de weken opener naar haar geworden, met hier en daar kleine hintjes die ze had moeten herkennen.

"Ik denk dat je het beste maar een potje koffie kunt zetten,"? zei met een diepe zucht.

"Ik zal dit van me afwassen,"? mompelde Stefan.

"Nee, ga maar zoals je nu bent. Ik zie je wel in de huiskamer."?

"Ga je het tegen van Duin zeggen?"? vroeg Stefan nerveus.

"Ik doe zeker niets totdat we gepraat hebben."? Ze keek hem na toen hij de kamer verliet; geamuseerd door de manier waarop de hoge hakken zijn heupen lieten wiegen zoals bij een meisje.

Anna ging naar beneden toen ze bijgekomen was van de verrassing. Stefan kwam met kleine stapjes de kamer binnen vanwege de hakken van zijn schoenen en voorzichtig het blad koffie ballancerend. Anna was verbaasd hoe een klein beetje make-up hem zo veranderd had. Ze vroeg zich af wat er zou gebeuren als hij een jurk zou dragen? Hoe kon ze dit allemaal gemist hebben? Ze was er trots op dat ze gewoonlijk op haar vrouwelijke intuitie kon vertrouwen, maar deze keer had het haar volledig in de steek gelaten.

"En?"? vroeg ze, met moeite ontspannen te klinken. "Ga je me nu alles ...

... vertellen?"? Stefan nam eens diep adem en viel stil. "Ik denk niet dat ik het kan."? Zei hij ten slotte.

"Je moet. Als je het niet doet, heb ik geen andere keus om je terug te sturen naar Bert van Duin. En wat belangrijker is, voor je eigen bestwil, moet je je hart luchten. Vertrouw me, geep me een kans je te helpen."?

Stefan zuchtte en begon langzaam: "Al sinds ik een klein kind was, was het leven erg zwaar voor mij. Toen mijn moeder hertrouwde had mijn stiefvader alleen oog voor mijn zusje, maar ik, ik was een lastpost. Ik benijdde mijn zusje. Ik wenste dat ik net zoals zij een meisje zou zijn, zodat ik dezelfde aandacht zou krijgen als zij. Mij stiefvader kreeg mijn moeder zover dat ze mij naar een tehuis stuurde, en ze probeerde zichzelf ervan te overtuigen dat het voor mij het beste was. In het begin kwam ze me nog wel eens opzoeken, maar in de loop van de tijd hielden de bezoekjes op. Er waren geen cadeautjes meer, en geen kaartjes meer met kerst of met mijn verjaardag.

"Ik werd geplaagd over hoe ik eruit zag. Ik werd geslagen omdat ik om mensen gaf en om mijn omgeving. Dat mocht zeker wel zo zijn bij meisjes, maar niet bij jongens. Ik dacht daarom: Als dat het is, waarom was ik dan geen meisje? Ik was compleet in de war, ik was jaloers op meisjes, hun vrijheid om zich te bewegen en hun spraak.

Niemand had tijd voor me of de persoon binnenin, dus bouwde ik geleidelijk aan een andere image, een die meer macho was. Ik was op het punt beland, waar niemand me meer ...