Eva, Mijn Leerlinge - 3 - Sex Verhalen

Eva, Mijn Leerlinge - 3

Rogier gaat mee

Een nieuwe liefde doet je beseffen hoeveel er nog mogelijk is in het leven. Al het voorafgaande lijkt bijzaak, de toekomst is een en al belofte. Het beste moet nog komen!

Eva en ik leefden op een roze wolk. Zij was pas 16 en tot voor kort nog maagd, en ze verlangde naar mij, haar 36-jarige leraar Engels. Wat een geschenk, en ik was niet eens jarig. Want hoe gaan die dingen: je raakt aan de praat op een feest, er is een klik en een dag later slaan liefde en sex de handen ineen en laten niet meer los. Oké, ik zag er goed uit, sportieve kerel, leuk in de omgang. Maar mijn vorige relaties waren degelijke dames van mijn eigen generatie. Eva was veel jonger, speelser, onevenwichtiger, leergieriger, vrolijker, onbevangener. Kortom: ze werkte op me als een magneet. Seksueel nam ze reuzenstappen.

Het nadeel van mijn jonge vriendinnetje was, dat ze nog thuis woonde, bij haar ouders bedoel ik. Dat geeft beperking van beweging. We verzonnen smoesjes tegenover vrienden en ouders in afwachting van een goed moment om ons als stel te presenteren. Ik aarzelde, was bang voor moeilijkheden met de schoolleiding. Toch was er iemand al op de hoogte van onze liefde..

Eva deelde van jongs af aan lief en leed met haar broer Rogier. Het leek wel symbiotisch zoals hun ideeën en ontwikkeling gelijk liepen. Hij was anderhalf jaar ouder maar had net als Eva geen ervaring in de liefde en relaties. Ze waren laatbloeiers.

Gisteren vertelde ze me het volgende verhaal: 'In een ...

... belangrijke levensfase -onze vroege puberteit- besloot Peter, mijn vader, ons gezin een tijdje te verlaten om 'zichzelf te ontdekken'. Dat tijdje werd een jaar en langer. Rogier en ik voelden een grote verantwoordelijkheid tegenover Janet, onze moeder. Alsof we bang waren dat ze er aan onderdoor zou gaan, want ze hield veel van papa. Ik zette mijn ontluikende seksualiteit in de ijskast en Rogier deed hetzelfde. Inmiddels is papa weer terug hoewel nog steeds ongelukkig. In elk geval leek het alsof Rogier en ik verder onze moederlijke bezorgdheid mochten laten varen en verder gaan met ons leven.

'En toen raakten wij aan de praat en werd ik verliefd op je', eindigde ze haar relaas.

'Dat klinkt wel erg simpel. Ben ik niet een soort vader-vervanger?', vroeg ik haar.

'Nee, je bent gewoon lekker, spannend, knap, leuk en betrouwbaar.'

'Verder niets?'

Eva lachte en maakte een slaande beweging, theater.

'Maarrr..', vervolgde ze. 'Er is wel iets dat je moet weten. Rogier snapt heel goed wat ik in je zie en is een beetje jaloers. Dat wil zeggen, niet echt jaloers maar zo nieuwsgierig dat hij ook wel verliefd lijkt. Of het graag wil worden..'

'Jullie delen zoveel, misschien wil hij dit ook delen met je?', vroeg ik.

'Zou kunnen.. laatst vroeg hij of hij ook een keertje mee mocht varen op je boot.'

'Misschien moesten we dat maar doen', stelde ik voor. 'Dan wordt hem misschien duidelijk dat hij niet meer de enige voor je is. Dat je nu met mij dingen deelt.'

'Ik ...