De Gezusters Santegoed - 12 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed - 12

... zetten zijn wagen dan snel op de brug, en bekijken de wagen even van de onderkant. Dat ziet er, gezien de leeftijd van de wagen, nog best goed uit.

‘Hmm, de carrosserie zal er wel vanaf moeten, Daan. Want daar zit nog wel wat herstelwerk aan. En ik zag een paar puntjes aan het chassis, dat zal ik moeten lassen.’

‘Heb je dit weekend wat voor met Chantal?’

‘Nee, eigenlijk niet. Hoezo?’

‘Ik wil die carrosserie er ook vanaf halen, en alles laten stralen, zodat het roestvrij is. En dan maar hopen, dat het nog de moeite waard is.’

‘Ik zie het niet zo somber in, het ziet er wel roestig uit, maar het lijkt nog wel hard.’

‘Laten we het hopen. Goed, dan zie ik je overmorgen weer!’

Daan rijdt dan naar huis heen, en ik pak dan mijn telefoon en bel Chantal op.

Zoals ik al verwacht had, neemt ze al na een paar tellen op.

‘Ah, daar ben je eindelijk! Ik wilde je net al bellen!’

‘Heb je me zo gemist?’

‘Heel erg! Het is zo koud zonder jou in bed!’

‘En het is nog best wel warm!’

‘En toch heb ik je liever naast me in bed!’

Ik lach. ‘Ik was nu ook liever bij jou. Moet je morgenvroeg nog naar school?’

‘Nee, maar het was oorspronkelijk wel de bedoeling. Ik heb gisteren een goed gesprek met mijn decaan gehad. En vandaag heb ik nog een paar testen gedaan, en mijn decaan heeft me een advies gegeven, dat ik waarschijnlijk ook ga opvolgen.’

‘Ow? Vertel eens?’

‘Hij raadde me aan om mijn toekomst niet als operazangeres te gaan zoeken. Mijn stembereik is ...

... net niet goed genoeg. Maar ik blijk dus wel andere goede kwaliteiten te bezitten, want hij vond, dat ik heel goed muziek kon lezen, maar vooral ook aan anderen kon uitleggen. Ik heb daar nooit zo bij stil gestaan, maar dat schijnt dus best moeilijk te zijn. Dus met andere woorden, hij raadde me aan om me te gaan toeleggen op het geven van zanglessen en om dirigente te gaan worden. En dat lijkt me ook wel erg leuk!’

‘Dus je hoeft morgen niet naar school? Had me dan maar eerder gebeld, dan had ik je opgehaald!’

‘O, ik wilde je niet meteen lastig vallen, maar dat was inderdaad wel fijn geweest.’

Ik kijk op de klok. Het is nog maar half tien. ‘Weet je wat? Ik haal je nu nog even op. Dan ben ik er rond tien uur. Dat kan nog net. Slapen Karel en Mia al?’

‘Nee, nog niet. Ik zit met ze in de kamer. Maar dat zou ik wel heel erg fijn vinden!’

‘Dan zie ik je zo! Ik rij meteen aan!’

Ik kleed me snel even om, en stap dan in mijn wagen. En onderweg rijd ik toch net wat sneller, dan geoorloofd, maar kom zonder incidenten aan in Bemelen. Als ik de auto uitstap, rent Chantal op me af, en omhelst me stevig, om me daarna een stevige zoen te geven.

Lachend zeg ik: ‘Zo! Je hebt me echt heel erg gemist!’

Mijn oom Karel is ook naar buiten gekomen en zegt: ‘Je moest eens weten, John! Toen ze hoorde, dat je haar kwam ophalen, was ze echt niet meer te houden! Ik heb nog nooit iemand zo snel haar weekendtas zien pakken!’

Ik lach. ‘Maar ik heb haar ook heel erg gemist! Bedankt, ...