Leven Bij De Apen - 1 - Sex Verhalen

Leven Bij De Apen - 1

... zo.

Nou ja, de dagen gaan voorbij en ik krijg nog twee keer een injectie met het vies uitziend stofje. Alles voor de wetenschap denk ik, maar ik voel me wel vreemd de laatste dagen. Steeds vaker denk ik aan de mannetjes aap. Hoe dominant hij is en ook beschermend naar zijn vrouwtjes. Elke keer weer krijg ik een natte kut en vinger me regelmatig klaar met wilde fantasieën, zoals geneukt worden door die aap.

Na de tijd voel ik me dan beschaamd, maar kan het ook niet wegdrukken.

Dan na een week geeft Henk aan dat het tijd wordt dat ik contact maak met de groep. Inmiddels heeft hij al heel veel verteld hoe me te gedragen naar die man toe. Vooral onderdanig zijn, want hij is erg sterkt en duidelijk de baas in de groep. Ik moest het even oefenen en hij was tevreden.

Belangrijk is dat als hij wat boos is niet in de ogen kijken en hem mijn kont aanbieden als teken van onderworpenheid

Dat laatste had ik een paar dagen geleden nog moeite mee, maar nu steeds minder.

Dr Henk komt dan met het apenmasker. Mijn hoofd heb ik al kaal geschoren tot echt alles goed weg is en eerlijk het is ook wel fijn in de warmte hier.

Aan de binnenkant is het masker ingesmeerd met een stofje waardoor ik het langdurig kan dragen zegt Henk. Het voelt wat branderig aan als het op zijn plek zit, maar past als gegoten. In mijn mond komt een soort soepele buis waardoor praten onmogelijk wordt. Als ik mijn mond beweeg dan beweegt ook de bek van het masker. Je kan er zelfs mee kauwen en eten ...

... verteld Henk.

Aan de achterkant sluit hij het strak met een koord en een slotje. Dat is om te voorkomen dat Bono het af doet. Ik geloof alles als ik maar snel in de groep kan. Mijn kutje kriebelt al weer.

Dan komt het ergste, Henk doet me en band om mijn hals wat een schok collar blijkt te zijn. Ik wil voorkomen dat je wegloopt liefje, vanaf nu ben je voor mij aan het werk en ben je straks eigendom van Bono.

Veel tijd om bang te worden krijg ik niet, in alleen een hemdje en sport broekje word ik naar het bos geduwd in de richting waar meestal de groep is.

Als ik wat wil zeggen komt er niet meer dan wat oe oe ah ahh geluiden uit mijn masker. Gelijk krijg ik een schok en klap bijna dubbel van de pijn.

Op handen en voeten lopen, roept Henk, en verder die kant op. Ik doe maar wat hij wil bang voor nog een schok. Ondertussen voelt het masker alsof het aan mijn huid vastgeplakt zit, nou ja dat zal wel overgaan he.

Terwijl de spanning door mijn lijf gaat bedenk ik waar ik in beland ben. Niemand zal me missen, niemand die weet waar ik ben, hoe stom en naïef ben ik.

Toch wordt mijn kutje weer nat zodra Bono eraan komt lopen. Hij maakt wat geluiden die ik opvat als “kom hier”.

Snel op mijn handen en voeten ga ik op hem af. Kijk hem niet aan en ga wat plat op de grond om maar mijn onderworpenheid te tonen.

Toch is Bono niet overtuigt van mijn goede wil en scheurt om te beginnen de restjes kleding van mijn lijf. Zijn sterke hand zijn geen partij voor het broekje ...