Housewarming - 1 - Sex Verhalen

Housewarming - 1

‘Nee echt, ik vind het er leuk uitzien. Helemaal jou stijl. Jij bent toch wel echt een bofkont, met zo’n eigen stekkie!’ Het was al twee jaar geleden dat ik hem nog had gezien. Hij was nu net een kwartiertje binnen en wat had ik hem gemist, merkte ik bij mezelf op. ‘Ja kijk nou, moet je die tuin zien!’ zei Bart, terwijl hij met grote ogen en open mond door het keukenvenster staarde. ‘Er is nog veel werk aan. En het tuinhuis staat op instorten’ zei ik draaiend met mijn ogen. ‘Er valt zeker wat van te maken.’ zei Bart schouderophalend. ‘Dat is voor het najaar. Dan wordt het gras opnieuw ingezaaid, snoeien we de struiken en zal ook de heg rondom flink uitgedund worden.’ zei ik wijzend. ‘Die heg zou ik laten staan hoor Eva! Geeft weinig inkijk van buitenaf en zo’n wild en natuurlijk gevoel. Ideaal om in je blootje te zonnen met zo’n mooi weer als vandaag!’ ‘Doe jij dat wel eens dan?’ vroeg ik glimlachend. Maar Bart schudde zijn hoofd. ‘Onmogelijk als je met twee pubers thuis woont. Maar als ik hier zou wonen, zou ik het wel doen hoor!’ zei hij. Zijn blik dwaalde af naar het terras. ‘Je terras ziet er anders wel erg netjes uit!’ zei hij en stiekem was ik blij dat hij het zag. ‘Dat heb ik deze week speciaal wat opgeknapt omdat jullie kwamen’ knikte ik fier.

‘Zal wel veel werk geweest zijn voor je, dat kan ik wel zien! Jammer voor je dat ik er nu maar alleen ben...’ zei Bart. ‘Tja het blijkt niet zo makkelijk om de studenten terug samen te krijgen… Nathalie zit nog steeds in ...

... Zuid-Afrika en Maarten zat aan zee. Dennis zat met vrienden in Sunparks en Marieke belde vandaag pas af omdat ze zich niet lekker voelde. Die zal vast een zonnesteek hebben opgelopen.’ voegde ik er achteraan. Bart knikte terwijl ik de opsomming maakte. ‘Maar ik ben erg blij dat jij wel hier bent!’ zei ik en dat meende ik ook. Bart was iemand die er in het verleden al vaak voor me was geweest. Telkens als ik het niet meer zag zitten of het even moeilijk had. Vaak wist hij dan precies te zeggen wat ik op dat moment nodig had gehad. Helemaal anders dan mijn ex-vriend, die me op zo’n moment nog verder in de put kon duwen. Het vreemde was, dat ik dat toen allemaal niet leek te zien. We hadden samen drie jaar in een studentenhuis gezeten, waar Bart in de kamer naast me zat.

‘Kan ik je wat aanbieden om te drinken?’ vroeg ik opgewekt. ‘Iets fris graag!’ zei Bart die hijgend zijn tong uitstak. Op zijn voorhoofd waren zweetdruppels zichtbaar. Langs zijn nek schoven er zelfs wat druppels in zijn kraag. ‘Ik heb ijskoude Sangria met vers fruit...’ zei ik terwijl ik die uit de koelkast nam. ‘Wauw, jij weet ook net wat een mens nodig heeft! Wat zal dat smaken!!’ zei Bart die met zijn tong over zijn lippen likte. Samen liepen we naar buiten.

‘34°C gaf het pompstation hier wat verder aan joh!’ pufte hij intussen. ‘Rij je nog steeds met die oude DAF?’ vroeg ik terwijl we ons op het terras installeerden. ‘Sinds vorige maand behoort hij officieel tot de old-timers. Het is een groot verbruik, ...