Orient Bay - 2 - Sex Verhalen

Orient Bay - 2

Het wordt dus een stranddag voor de beide dames, waarvoor ik ben uitgenodigd. En dat heb ik graag geaccepteerd, zeker na de onverwachte orkaan van opwinding in de douche van Jan. Het is een bijzonder sfeertje. Twee prachtige dames die elkaar aantrekkelijk vinden en kennelijk samen mij ook. We kiezen een afgelegen plekje aan het verre einde van het naaktstrand onder een aantal palmbomen om nog een beetje beschut te zijn voor de fel schijnende zon.

Prachtige vogeltjes, geel met zwart, dansen brutaal rond het niet gebruikte zakje suiker dat bij het koffiekopje op het tafeltje naast mij ligt. Geobsedeerd door de suiker pikken ze het zakje open. Ik vraag ernaar bij de vrolijke jongen die de gebruikte koffiekopjes komt weghalen. ‘Dat zijn coereba’s, in het Nederlands suikerdiefjes’, zegt hij met een heerlijk Antilliaans accent. Dat had ik kunnen weten.

‘U hebt al een mooi uitzicht vandaag’, zegt hij met een knipoog naar de twee dames die voor mij op de zonnebedjes liggen, ‘maar het wordt misschien nóg mooier. We hebben hier vandaag en morgen de Heineken Regatta’. Op mijn vraag wat dat is antwoordt hij: ‘Het is een zeilwedstrijd waarbij enorme catamarans in de baai over het water scheren. Orient Bay is een standaard plek om aan te doen vanwege de altijd aanwezige gunstige wind. Het duurt twee dagen, dus morgenavond zal er wel een feestje zijn…’

Aangezien de twee Amerikaanse dames zacht met elkaar liggen te praten, praat ik nog even met hem verder in het Nederlands. ...

... ‘Gisteren en vanochtend zag ik een bijzondere vrouw lopen. Jij moet haar ook hebben gezien, want jij zette een parasol voor mij op toen ze langskwam. Bruin opgestoken haar, zongebruind. Ze loopt door het water hierheen en over het strand weer terug.’

De jongen lacht sympathiek. ‘U heeft smaak, meneer. Ik denk dat u Odette bedoelt, zij woont in het dorp. De notarisvrouw.’ “Notarisvrouw?’ ‘Zij was getrouwd met de Franse notaris uit Marigot. Helaas is hij een paar jaar geleden overleden. Zij is teruggegaan naar Frankrijk met haar dochter maar heeft haar huis hier aangehouden en komt zo nu en dan. Als ze er is loopt zij elke ochtend een heel eind in het water door de baai, ik denk om fit te blijven.’

Ik dank hem voor de informatie. Daarna kijk ik mijmerend over het water en denk aan die nymf-achtige verschijning zo ’s morgens vroeg. Intrigerende vrouw. Elegant en toch zo in zichzelf gekeerd. Zelfbewust en zich toch zo onbewust van haar impact op anderen. Op mij bijvoorbeeld. Ik hoop haar nog een keer te zien deze week.

Na een uurtje in de zon verschijnen aan de horizon de eerste catamarans. Grote, meest witte boten die met twee enorme drijvers op het water liggen. Mooie, felgekleurde zeilen met bekende internationale bedrijfsnamen en logo’s. Deze regatta is dus meer dan gewoon een zeilwedstrijdje. De catamarans verzamelen bij de noordpunt van de baai. De boten draaien om elkaar heen, waarschijnlijk om voor de start een gunstige ligging te zoeken ten opzichte van de wind. Het ...