Mini - 5 - Sex Verhalen

Mini - 5

... liften. De 9e verdieping moet je hebben.” Joline antwoordde niet meer. Ik zag haar auto de garage inrijden en op de monitor van de bewakingscamera zag ik haar uitstappen. Ze nam een weekendtas en een rolkoffer mee.

Ik liep naar de lift. In de hal was het stil. Nou ja, dat was het hier altijd, want er waren maar twee appartementen op deze verdieping. Toen de liftdeuren opengingen stond ze daar: afwachtend, een kleur op haar wangen. “Welkom, welkom Freule. Mag ik u voorgaan naar mijn nederige stulpje?” Ik nam de tassen van haar over en liep voor haar uit, de glazen gang door naar mijn voordeur. Het getik van haar hakjes klonk als muziek in mijn oren. De deur stond open.

“Gaat u binnen, Freule… Mag ik uw jas aannemen?” Ik deed de deur achter ons dicht en keek haar aan. Haar gezicht was één groot vraagteken. “Woon jij… woon jij hiér?” Ik knikte. Ze deed bijna automatisch haar jas en vest uit en keek de ruime hal rond. Die was bijna even groot als haar woonkamer. Behalve een roestvaststalen kapstok die ik zelf had gelast, een antieke dekenkist van een rommelmarkt hingen er een aantal vergrotingen van foto’s aan de muren; voornamelijk mooie uitzichten uit diverse landen. Ze keek wat langer naar een foto van een sleepboot op volle zee. En zodoende kon ik haar even op mijn gemak bekijken: witte blouse, zwarte kokerrok tot (helaas) over haar knieën, pumps, haar honingblonde haren weer in een strakke staart… Kortom: de representatief uitziende receptioniste. Toonbeeld van ...

... efficiëntie.

“Kom… de hal heb je nu wel gezien, laten we naar binnen gaan. Wil je koffie?” Ze schudde haar hoofd. “Nee. Ik wil jou eerst!” Ze liep naar me toe en omhelsde me. Haar ogen waren, dankzij haar naaldhakken, op dezelfde hoogte als de mijne, haar mond ook. Ze zoende me subtiel op m’n mond, haar tong even tegen mijn lippen.

“Oh, wat duurde deze week lang! Maar nu zijn we het hele weekend bij elkaar! Laten we er een feestje van maken!” Ze trok me tegen zich aan. Ik voelde haar borsten tegen de mijne, de geur van haar parfum kwam in mijn neus. Ik kuste haar in haar blote hals. “Ik ben zó blij dat je er bent… Kom mee!”

Ik pakte haar hand en opende de kamerdeur. De ruimte verraste haar duidelijk: ze sloeg een hand voor haar mond en bleef in de deuropening staan. “Wat móói!!! Wat een ruimte! Wat een uitzicht! Ik dacht dat jij een leuke flat had, maar dit is… dit is een penthouse!” Ik knikte. “Zo werd het inderdaad aangeprezen in de prospectus van de makelaar. Ik ben blij dat de man niet gelogen heeft. Koffie?” Ze knikte en liep het terras op.

Ze keek naar de bloembakken, vervolgens naar het uitzicht en toen weer vanaf het terras de kamer in. “En mooi ingericht… Zelf gedaan?” “Een beetje van mezelf en een beetje van m’n vader. Hij is binnenhuisarchitect, en ik heb wel wat genen van hem overgenomen, denk ik.” Ik pakte de bloemen uit de vaas en liep naar haar toe.

“Joline, ik heb hier nul komma nul ervaring in, maar… Ik ben blij dat je er bent en ik hoop dat je je ...