Onzekerheid - Sex Verhalen

Onzekerheid

... Lianne gaan fietsen, dus droeg ik netjes ondergoed onder mijn sportkleding. De eerdere gebeurtenissen lagen nog vers in mijn geheugen en ik nam mij voor om deze keer normaal op haar te reageren, maar ik kon een rilling niet onderdrukken toen ik Lianne zag bij de afgesproken plek. Ze droeg zo'n kort, los sportbroekje met touwtjes en een strakke tanktop met daaronder een sportbeha. Met haar figuur kon ze praktisch alles dragen, maar in deze kleding zag ze er bijzonder goed uit, ze was om op te eten! Ik vestigde mijn aandacht op de weg en al kletsend begonnen we te fietsen. De echte beproeving moest echter nog komen. Langs een rustige fietsroute bij het bos ligt een klein meertje, dat niet zichtbaar is vanaf de weg. Het is een ideaal plekje om uit te rusten en op de terugweg lagen Lianne en ik languit in de zon bij het uitgestorven meertje. We praatten over van alles en nog wat en ik was met mijn gedachten niet meer bij haar totdat ze plotseling een idee kreeg.

"Laten we gaan zwemmen!"

Het was heet en het meertje zag er schoon uit en bovendien was er niemand in de buurt. Waarom zouden we niet even afkoelen in het water? Aarzelend stemde ik toe, maar wachtte af wat Lianne zou doen. Zou ze er zo in springen? Ze zou zich toch niet uitkleden? Ik zat nog steeds afwachtend op de grond toen zij opstond en naar het meertje begon te lopen. Mijn hart begon steeds sneller te kloppen toen ze eerst in één beweging de haar tanktop uittrok en op de grond smeet, waardoor ze alleen nog ...

... in haar sportbeha stond, en vervolgens de touwtjes van haar broekje losmaakte en deze nonchalant opzij wierp met haar voet. Voor ik het wist was ze al in het water gesprongen en riep ze me om er ook in te komen.

Hoewel de zenuwen nu door mijn lijf gierden was ik niet preuts en trok ik ook mijn broekje en shirt uit en dook het water in. Het koele water bracht mijn hoofd weer even tot rust en bovendien zag ik in het water niet meer van haar dan haar hoofd, dat ze tijdens het zwemmen angstvallig omhoog hield om haar haren niet al te nat te laten worden. Op dat moment wist ik niet meer of ik het een opluchting of een teleurstelling vond om haar lichaam niet te kunnen zien, maar wat ik wel wist was dat ze vroeg of laat het water uit moest komen. Ik besloot om dat moment ten volste te benutten.

Als eerste liep ik dus weer de kant op en ging zitten op de plek waar we net gelegen hadden. Rustig wachtte ik tot ze uiteindelijk weer het water uit kwam. Ik verheugde me bij voorbaat op dit intieme moment en het leek een eeuwigheid te duren voordat ze uit het water kwam en naar me toe kwam lopen, zodat ik haar lichaam goed in me op kon nemen. De onderkant van haar zwarte haar plakte langs haar schouders en de witte bandjes van haar natte, witte sportbeha. De dikke randen van het witte katoen waren nog hagelwit, maar de rest van de doorweekte stof had meer de kleur van haar huid aangenomen. Bij iedere stap die ze nam wiegden haar grote borsten heen en weer, ondanks de steun van de BH. ...