1. vreemde buurvrouwen


    Datum: 15-7-2019, Categorieën: Overspel Auteur: fingo, Bron: Gertibaldi

    Omdat ik op een zeker moment wel zo ongeveer wel klaar was met het feit dat er thuis op het gebied van seks niets meer te beleven viel en ik hoorde van mijn vrouw dat een van onze buurvrouwen had gezegd:"Ik ga in huis want ik heb jeuk aan m'n poes,- later bleek, dat ze had gezegd, ik ga in huis want anders is het niet leuk voor mijn poes ( ze had n.l. een kat), vatte ik de mogelijkheid op om toch af en toe een keer van bil te gaan.Een paar maanden later zocht ik haar op met een smoesje om even met haar te praten.We zijn in dit complex allemaal wat ouder. Mijn vrouw was destijds 66 jaar, ik 72, en de bewuste buurvrouw 77. Tijdens dat gesprek over het reilen en zeilen van de vereniging van bewoners bracht ik op een zeker moment haar zogenaamde uitspraak naar voren, (overigens door de streektaal die ze gebruikte verkeerd verstaan), en stelde har voor om als ze weer eens last had van de jeuk ik haar graag zou helpen om daar af te komen.Ze weigerde, zei: "ik ben geen hoer, en dat ze nooit meer iets met een man wilde. We spraken even later af dat we allebei er over zouden zwijgen tegenover iedereen nadat ik haar had verteld hoe ik tot mijn voorstel was gekomen.O.a. doordat ik al dertien jaar "droog" stond. Al bijna 49 jaar getrouwd dus. Zij zou er ook met niemand over praten, maar verder zat er niets voor me in. Jammer maar helaas dus. Ongeveer drie weken later werd ik gebeld door een andere buurvrouw (waar ik overigens al zolang wij hier wonen min of meer in onmin leefde maar die ...
    ... ik ooit eens had gevraagd of ik eens een boek van haar kon lenen, waarop ze zei: "daar moet ik eerst eens over denken en ik daar nooit meer naar had gevraagd), met de vraag of ik nog steeds graag een boek zou willen lenen.
    
    Op mijn antwoord dat ik dat zeker graag zou willen zei ze dat ik die avond dat wel met haar zou kunnen bespreken. We spraken af dat ik die avond om ongeveer acht uur bij haar zou zijn. Ze was wat jonger dan de eerste buurvrouw en een jaar jonger als ik.Voor de rest was (en is vaak nog)ontevreden met zichzelf en de hele wereld. Ik vertelde mijn vrouw dat ik naar haar toe ging op haar uitnodiging en op de vraag van mijn vrouw hoe ik dat nou ineens in m'n kop haalde vertelde ik dat we het over boeken lenen en zo voort zouden hebben, had ze uiteraard geen bezwaar, maar zei dat zij in elk geval op tijd naar bed zou gaan zoals gewoonlijk en dat ik de sleutels maar mee moest nemen. (wat achteraf heel handig was).Ik ging dan ook om acht uur naar haar toe en ze ontving me gewoon met een :"Kom erin en ga zitten. Ze heeft inderdaad een grote boekenkast met heel veel boeken (wist ik) en bood me een kop koffie aan.Uiteraard weigerde ik die niet. We praatten tijdens de koffie over het reilen en zeilen binnen het complex en toen vroeg ze of ik eigenlijk wel wist waarom ze me mij altijd op een afstand had gehouden.Ik zei haar dat ik eerlijk niet meer wist wat ik haar misdaan zou hebben. Ze zei o.k. als jij het dan niet meer weet zal ik het je wel vertellen. Toen jullie ...
«123»