1. Jannie - Verraden


    Datum: 10-6-2019, Categorieën: Extreem Auteur: Yan, Bron: Gertibaldi

    ... weer door de knieën, pakte een glazen schotel, plaatste daar een theeglas op, legde er een glazen roerstokje naast en met het schoteltje in de linkerhand en de glazen theepot in de rechterhand kwam ik omhoog en liep allereerst naar de gaste toe. Ik liep de hoek van de tafel rond en toen ik de gaste aankeek schoot de withete woede als een bliksemschicht door mijn lijf. INEKE. Trillend keek ik naar die verraadster. Mij zogenaamd uit de put helpen en ondertussen goede sier bij Mevrouw maken. Ik zei niets, maar er sprongen bliksems uit mijn ogen. Behalve dat ze mij glimlachend aankeek, zag ze er ook nog eens bloedmooi uit ook in haar groene slangeleren corset. Dezelfde kleur linten als van Mevrouw vlochten een bewegend vlammenspel in haar ravenzwarte haar en het contrast met haar groene ogen maakte mij nog bozer. Rinkelend schoof het theeglas over het schoteltje en met moeite kon ik het zonder vallen voor haar op tafel zetten, toevallig nog op de juiste plek en schonk haar de thee in.
    
    Trillend van ingehouden woede probeerde ik mijn gezicht in de plooi te houden toen ik zowel Meneer als Mevrouw bediende. Met een knikje liet Mevrouw me weten dat ik kon gaan. Ik liep achteruit en met een kniebuiging naar Ineke vertrok ik naar de keuken. Bijna snikkend kwam ik bij Kokkie en stortte mijn hart uit. Zo vernederd had ik mij tot nu toe nog niet gevoeld. Ik wilde ook niet meer terug. Ik wilde naar mijn kamer, slapen en dan wakker worden uit deze boze droom. Kokkie deed het enige ...
    ... verstandige op dat moment. Midden in mijn tirade gaf ze me met vlakke hand een pets op mijn linkerwang, waardoor en meteen een roodgloeiend gevoel omhoog kwam. Drie vingers van Kokkie bleven als rood getatoeëerd op mijn wang staan. Verbouwereerd keek ik Kokkie aan, waarop ze meewarig haar hoofd schudde en tegen me zei dat ik me over mijn emotie moest heen zetten en me trots zou moeten voelen dat Mevrouw en Meneer me nu al aan bezoek wilde laten zien. Dit had Kokkie nog nooit zo snel meegemaakt.
    
    Met een bemoedigend klopje op mijn schouder, drukte ze me een leeg dienblad in de handen en beval me de theeboel op te halen, Mevrouw had namelijk al een poosje geleden gebeld dat de boel weg kon. Ik haastte mij door de gang en kwam bijna strompelend de Groene Salon binnen vallen, wat me een verbaasde blik van Mevrouw opleverde. Nog verbaasder keek ze me aan toen ze de vingers van Kokkie in mijn wang zag staan. Ik deed mijn best kalm te blijven en zonder een woord te zeggen knielde ik eerst naast Ineke en ruimde de theeboel af. Wonderwel lukte dit bijzonder goed, met de beperkte bewegingsvrijheid van mijn handen. Ook bij Mevrouw en Meneer ging het goed. Ik was echter zo geconcentreerd bezig dat ik de opmerking van Mevrouw niet hoorde, en uit mijn concentratie gehaald werd door een ferme tik met een rietje op mijn linkertepel.
    
    Bijna liet ik het blad vallen, doch het ging net goed. Snerpend zei Mevrouw dat ik bij de les moest blijven en antwoord geven op de vraag van de Gaste. Met de ...
«1...345...»