Een Alternatieve Straf - 1 - Sex Verhalen

Een Alternatieve Straf - 1

Dit verhaal is geschreven met een serieuze kronkel. reacties zijn altijd welkom ook via mail

Ineengedoken zat ik op het politie bureau. Samen met enkele jongeren uit het weeshuis was ik gesnapt tijdens een diefstal in een laboratorium. Echt stelen had ik niet gedaan daar ik juist op de uitkijk had gestaan. Ik vroeg me af hoe stom ik had kunnen zijn. Welke sancties hingen nu boven mijn hoofd. Want buiten de gerechtelijke gevolgen waren er ook de sancties van het weeshuis waar ik aan vast zat. Ging ik daar nu mogen blijven? Met een bang hartje wachtte ik af tot het mijn beurt was om ondervraagd te worden. De tijd leek eindeloos te duren.

“Gijs.” met een droge keel stond ik op en volgde de agente naar binnen. De ruimte waar ik me nu in bevond leek echt op die van de film. Ik moest gaan zitten en de agente kwam nu tegenover mij zitten.“Dat ziet er niet goed uit.” beschaamd richtte ik mijn gezicht nu naar beneden. Ik durfde de agente niet aan te kijken. “Het heeft geen zin om te ontkennen want de camera beelden liegen er niet om. Ook al stond jij maar juist op de uitkijk.”

“Wat...gaat er...nu...gebeuren.” “Ik ga je verklaring opnemen en morgen verschijn je voor de snel rechter. Jullie zaak is zo klaar als een klontje dus het kan dan ook snel afgehandeld worden. Na mijn verklaring werd ik naar een koude cel gebracht waar ik nu niet echt veel sliep. Het was een totaal ander bed dan in het weeshuis.

De volgende ochtend werd ik gewekt door een lieve cipier die vol ...

... medeleven naar me keek. Hij zal wel vast gedacht hebben 'Wat moet er nauw van deze jongen worden.' vast had hij een zoon van mijn leeftijd. Ik bedankte hem vriendelijk voor het ontbijt hoewel ik geen hap door mijn keel ging krijgen.

“Gijs, meekomen.” het was dezelfde cipier die me kwam halen. Geboeid werd ik in een gevangenis busje gezet tussen twee cipiers in. De rit naar het gerechtsbouw leek eindeloos te duren en eens we daar waren werd ik gelijk naar de recht zaal gebracht. Hier zag ik voor het eerst de anderen terug. Niemand van ons zei iets.

Achter mij stond ineens een advocate. Ondanks haar toga zag ze er vrij lief uit. Ze legde haar hand op mijn schouders en zei me dat zij het woord wel ging voeren voor mij. Ik kon alleen maar ja knikken daar de rechter al binnenkwam.

De rechter opende de zitting en gaf meteen erna het woord aan het openbaar ministerie De openbare aanklager tilde echt zwaar aan het feit dat we hadden ingebroken in een zwaar beveiligd laboratorium van de overheid. Stil maar met open mond zat ik nu te luisteren want ik wist niet dat het gebouw van de overheid was geweest. De openbare aanklager eiste zware straffen voor ons. Ondanks dat we allen nog maar de leeftijd hadden van 16 jaar vroeg ze om hier geen rekening mee te houden met de strafmaat.

Na haar was het de beurt aan onze advocaten. Mijn advocate pleitte dat ik volledig had meegewerkt aan het onderzoek en dat ik juist maar op de uitkijk had gestaan. Ook zei ze tegen de recht bank dat ik ...