zou het moeten zijn 1 (verzonnen verhaal) - Sex Verhalen

zou het moeten zijn 1 (verzonnen verhaal)

... wist dat er geen andere optie was. Ik droeg een lichtblauw zomers kleedje dat vrij nauw aansloot rond mijn lichaam en dat tot net boven mijn knieën hing. Eronder droeg ik witte lingerie en terwijl ik zo langzaam mogelijk de schouderbandje van mijn kleedje van mijn schouders begon te schuiven, realiseerde ik me dat slechts drie mannen me ooit in lingerie hadden gezien, en dat waren ook de enige drie die me ooit volledig naakt hadden gezien en waar ik sex mee had gehad. Er ging een huivering door mijn lichaam toen ik besefte dat dat aantal zo dadelijk meer dan verdubbeld zou worden. De bandje van mijn kleedje gleden van mijn schouders en langzaam langs mijn armen naar beneden. Ik kon de vernedering amper verdragen toen het voorbij mijn witte bh en iets later voorbij mijn witte string omlaag gleed en ik het uiteindelijk op de grond liet vallen. Onmiddelijk zei de stem; "keep going bitch". Ik bewoog mijn handen naar de sluiting van mijn bh maar mijn handen trilden zo hard dat ik de sluiting bijna niet open kreeg. Uiteindelijk slaagde ik er toch in en werden mijn borsten bevrijd van het kledingstuk. Ik was altijd heel trots geweest op mijn grote maar toch stevige en natuurlijke borsten en persoonlijk vond ik mijn borsten met de vrij grote, roze tepels het mooiste deel van mijn lichaam, maar dan nog voelde ik me compleet vernederd toen ik de bh op de grond liet vallen en ik nu topless voor deze mannen stond. Ik bewoog mijn handen nu langzaam naar mijn string en gleed mijn beide ...

... duimen achter de heupbandjes om vervolgens mijn string langzaam naar beneden te glijden. Ik liet mijn string op de grond vallen en stapte eruit, waarna de stem zei; "FINALLY!". Ik stond nu volledig naakt voor een bende wildvreemde mannen en het feit dat ik pas de dag voor het huwelijk mijn poesje voor het eerst volledig kaal had geschoren als verrassing voor Danny, zorgde ervoor dat ik me nu nog meer beschaamd en vernederd voelde.

De man die Danny al enkele keren in de ribben had geschopt nam nu een soort lederen halsband en bevestigde die rond Danny's nek. Vervolgens nam hij een lange ketting die hij eerst vast maakte met een hangslot aan een metalen ring in een grote betonnen blok en vervolgens ook aan de halsband met eveneens een hangslot dat tegelijkertijd de halsband op slot deed, zodat Danny nu zeker niet meer weg kon. Toen Danny volledig vast zat kwam één van de mannen naar me toe gestapt en zei hij met dezelfde strenge stem als daarnet dat het tijd was voor mij om te aanvaarden wat mijn lot was. Het was een grote, gespierde man van ongeveer 45 en zoals zijn accent al liet vermoeden zag hij er eerder Amerikaans dan Mexicaans uit. Enerzijds voelde ik toch een klein beetje opluchting om te zien dat hij er verzorgd en hygiënisch uitzag, maar anderzijds zag ik aan zijn blik dat hij geen greintje medelijden zou hebben met mij. Hij zei me dat ik vanaf nu ons lot in handen had en alleen als ik zou gehoorzamen zouden we nog ooit levend terug naar huis gaan. Vervolgens zei hij ...