1. Aangenaam Verrast Door... - 5


    Datum: 11-5-2019, Categorieën: Homo Auteur: Jean, Bron: Opwindend

    Robert rolde me met de rolstoel naar mijn school, we waren toch nog op tijd.
    
    Mijn klasgenoten keken vreemd op toen ik door Robert het schoolplein werd opgeduwd, ze kwamen bij me staan en vroegen wat er was gebeurd?
    
    Robert zei, ‘dat verteld Ron jullie wel, ik moet maken dat ik naar mijn school kom’.
    
    ‘Jullie zorgen wel verder voor hem neem ik toch aan?’ vroeg hij hun.
    
    ‘Als een koor zeiden ze, ja natuurlijk doen we dat’.
    
    Toe Robert weg ging zei hij nog, ‘om vier uur ben ik klaar met school, ik vind jou dan wel ergens op het plein, er zullen niet veel rolstoelen zijn denk ik’.
    
    Geert een klasgenoot van mij zei, ’daar kon je wel eens gelijk in hebben, maar als het weer omslaat breng ik hem wel naar huis hoor, wij zijn al om drie uur klaar’.
    
    ‘Oké, daar hou ik jou aan’, zei Robert en bedankte zich.
    
    Ik was net klaar met vertellen wat er was gebeurt, toen de zoemer ging.
    
    De conciërge kwam naar me toe en gaf me een pasje waarmee ik de lift kon gebruiken, hij zei,’ik weet niet of je hem nodig heb, maar je heb er nu in ieder geval eentje’.
    
    Van alle kanten werd ik geholpen door de jongens, de tijd rende weg en de proefwerken vielen gelukkig mee.
    
    Geert bleef de hele tijd bij me in de buurt en rolde me van het ene klaslokaal naar het andere.
    
    Ook bleef hij wachten als hij eerder klaar was dan ik, en rolde me dan of naar buiten of naar de volgende klas.
    
    Geert kreeg gelijk, in de middagpauze begon het te regenen, we moesten snel naar binnen om niet door ...
    ... en door nat te worden.
    
    Toen Geert met mij bij de deur aankwam, hielpen de anderen ons zodat ik sneller binnen was.
    
    Om half drie uur was alles achter de rug en konden we naar huis, maar de regen viel met bakken uit de hemel.
    
    We wachten nog een kwartier, maar er kwam geen verandering in het weer.
    
    Geert zei, ‘er zit niets anders op, we moeten erdoorheen’.
    
    Ik zei, ‘het schijnt inderdaad zo te zijn, gelukkig is het niet ver naar mijn huis’.
    
    De klasgenoten hielpen Geert en mij weer met de rolstoel het trapje af, Geert zette er een behoorlijke vaart in, maar thuis aangekomen waren we toch drijfnat.
    
    Ik voelde in mijn broekszak van mijn korte broek naar de sleutel van de keukendeur, nadat ik hem had gevonden maakte ik de deur open en konden we naar binnen.
    
    Toen we binnen waren zei Geert ‘ik help je nog even naar boven, jij zult je natte kleren wel snel uit willen doen’.
    
    Ik zei, ‘dat zou mooi zijn, dan kan ik gelijk de wasdroger aanzetten’.
    
    Ik nam mijn kruk die daar stond, en samen met Geert en de kruk strompelde we naar boven.
    
    Boven op de overloop zei ik, ‘Geert, op het einde van de overloop is de badkamer, daar kan ik me uitkleden en de spullen gelijk in de droger doen’. ‘Kan jij me daarna nog even helpen om op mijn kamer te komen?’ vroeg ik hem.
    
    ‘Natuurlijk doe ik dat’ zei hij.
    
    Op de badkamer kleedde ik me uit tot op mijn boxer, ik deed alles in de droger, en wilde hem aanzetten.
    
    Geert zei, ‘je boxer is ook drijfnat Ron, zou jij die ook niet ...
«1234...»