1. Sandra En Haar Moeder - 7


    Datum: 8-8-2017, Categorieën: Hetero Auteur: Johnnie, Bron: Opwindend

    ... liep weg. Ze was zo weer terug. Nu droeg ze net als Hans haar ochtendjas. Samen dronken ze de fles leeg. “Zullen we naar bed gaan?” stelde Hans voor. Het leek Annabel een goed idee. Ze ruimde snel een beetje op, deed het licht uit en liepen naar de slaapkamer. Haar slaapkamer! “Weet je wel zeker dat dit de juiste slaapkamer voor me is?” zei Hans gekscherend, “ik bedoel…” en hij maakte een hoofdbeweging richting zijn eigen kamer. Zogenaamd serieus antwoordde Annabel: “Als je het maar niet in je hoofd haalt! Ik sleep je persoonlijk naar mijn bed!” Hans lachte.
    
    Annabel deed de indirekte verlichting in haar kamer aan. Toen gingen ze op bed zitten met kussens in hun rug. Hans keek rond. Hij zag de TV en de geluidsboxen in de hoeken van de kamer. “Wow, Annabel, heb jij hier een surround system?“ Ze keek hem niet begrijpend aan. Hans legde zijn arm over haar schouder en trok haar naar zich toe. “Als jij de TV aanzet, is het dan net of je in de bioscoop bent?” “Ja,” antwoordde ze, “wil je het even horen?” Ze zette de TV aan en zocht naar een kanaal met muziek. Even later vulde haar slaapkamer zich met zachte muziek. “Wow! Dat klinkt echt mooi, Annabel.”
    
    “Prachtig he? Het was het verjaardagscadeau van Wil en Sandra afgelopen augustus. Wil heeft het laten aanleggen.” Samen luisterden ze even naar de muziek. En Hans dacht, dit is de wereld van mensen die geld hebben. Een wereld waaraan ik mij nooit kan tippen met mijn uitkering. Materieel kan ik niets voor haar zijn. Gelukkig ...
    ... zoekt ze dat ook niet. Ik kan alleen maar mijn uiterste best doen haar gelukkig te maken. Ineens viel hem iets op. Hij stond op en liep naar de geluidsboxen. “Ik zie geen kabeltjes?”
    
    “Dat klopt. Wil vond dat niet mooi. De boxen werken met zendertjes, geloof ik.” Hans liep de kamer rond. Bij haar kaptafel bleef hij even staan. Hij bekeek zich in de spiegel. Over zijn schouder zag hij Annabel zitten, die naar hem keek. In de spiegel ontmoetten hun ogen elkaar en ze glimlachten bijna gelijktijdig. Hans draaide zich om en leunde tegen de kaptafel. Hij vroeg zich af of hij wel zou kunnen slagen in deze voor hem nieuwe wereld. Hij herinnerde zich wat zijn vader ooit gezegd had: als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje. Nou pa, je zal wel gelijk hebben, maar ik hoef niet zo nodig een kwartje te worden. Ik ben wie ik ben en zo wil ik blijven. Hij glimlachte. Vanaf het bed zei Annabel: “Waar denk je aan?”
    
    “Aan jou! Dat jij zo’n verschrikkelijke lekker meid bent.” Annabel lachte. Hans voelde zich spontaan geil worden. Langzaam liep hij naar het bed, terwijl hij zijn ochtendjas opende en achteloos liet vallen. “Jij bent mijn lekkere geile meid.” Annabel genoot van zijn woorden. Ook bij haar sloeg de begeerte toe. Ze trok haar ochtendjas uit en gooide die ook op de grond. Ze keek naar zijn lichaam. Ze keek naar zijn half harde lul en nam een verleidelijke houding aan. “Waar wacht je op, geile vent?” Hans kroop op het bed, pakte een kussen en plaatste dat onder ...
«1...3456»