Westhoekverhalen - 7 - Sex Verhalen

Westhoekverhalen - 7

MIJN NEEF, ZIJN VRIEND EN IK.

Hoi ! ik ben Patrick, vijfendertig jaar, niet gehuwd.Iik werk als ingenieur voor een firma die wereldwijd weefgetouwen verkoopt. Soms zit ik weken lang in het buitenland om nieuwe fabriekjes te helpen installeren of om renovaties te doen aan oudere machines. Als ik na zo’n verblijf in het buitenland thuis kom, dan woon ik op mijn appartement, vijf hoog, op de dijk van Zeebrugge. Twee slaapkamers, ruime living, grote badkamer met inloopdouche en dubbele lavabo, en een garage in de ondergrondse verdieping. Vanuit de living heb ik een heerlijk zicht op het strand en de zee. Ik kan urenlang kijken naar de in-en uitvarende schepen en op de site Searadar zoek ik dan welke boot het is. Zeebrugge is een kleine badplaats, niet zo’n lang strand, wel breed. Gelukkig woon ik vijf hoog, want in de zomer hinderen de vele strandcabines het zich op het strand vlak voor mij. En… ik speur ook graag het strand af met mijn verrekijker naar de leuke jonge gasten die er spelen en zwemmen. Zelf loop ik wel eens op het strand. Hum, ik trek mijn mini-zwemslipje aan, zo de lift naar beneden, de dijk over, het strand op. Nee, geen short-slip. ik haat zo’n dingen ! Moet een man bang zijn om zijn lichaam te showen, wanneer de meisjes en dames bijna naakt verschijnen, een klein driehoekje vooraan en een lint tussen hun billen achteraan ! Ik show ook graag mijn getaande body, daarom zo’n mini zwemslipje, dat vooraan een flinke bobbel vertoont. Dan zoeken mijn ogen naar ...

... leuke jonge gasten liefst met ook een bobbel vooraan in hun slipje. Dan fantaseer ik… het blijft jammer genoeg bij fantaseren. Eens terug op mijn appartement neem ik een douche om het zand van mijn voeten te spoelen en ruk ik mezelf, om ook mijn zaadleidingen te spoelen. Zalig ! Dan zit ik naakt voor mijn raam – niemand kan me zien - en ik geniet !

Begin juli kwam ik terug van een verblijf van vier weken in de stad Oaxaca, ten zuiden van Mexico. Een stad van zo’n kwart miljoen inwoners met een rijke historische achtergrond. Ik had er een weverij helpen opstarten. Hard werken, twaalf uur per dag. Nu een welverdiende rust van vier weken. Dan terug naar Mexcio voor nog eens vier weken.

De eerste dag al dat ik terug in België was ging ik op bezoek bij mijn enige zus, Erna, gehuwd met Werner. Zij is wat ouder dan ik en heeft een zoon, Bart, nu bijna achttien jaar. Iedere keer dat ik hem na een of twee maanden terug ontmoette, zag ik met bewondering hoe hij van een puber stilaan uit groeide tot een jongvolwassene. En… mijn hart klopte soms sneller dan ik het wel wilde.

- Hé! peterke !

‘Peterke’ noemde hij me. Hij was inderdaad mijn petekind. Hoe dikwijls had ik niet met hem gespeeld toen hij klein was en ik een jonge twintiger. !

Ik vertelde over de streek rond Oaxaca. Bart luisterde met open oor.

- Ja, en nu vier weken uitrusten, zegde ik.

- O, leuk !

Bart bekeek me.

- Zeg, Peterke, zou ik eens voor enkele dagen op vakantie mogen komen met Tom, dat is een ...