Nieuwe Ervaringen - 3 - Sex Verhalen

Nieuwe Ervaringen - 3

Nieuwe ervaringen - deel 3: Het Baasje

Ongeveer vijf per week liep ik een rondje hard, door de wijk. Het was een vast rondje van ongeveer drie kilometer. Sowieso was bijna alles aan het hardlopen iedere keer hetzelfde. Ik deed het bijna altijd 's morgens vroeg, vóór het douchen, en nadat ik een bakje kwark met muesli had gegeten. Als de temperatuur het toeliet, had ik naast mijn hardloopschoenen altijd hetzelfde korte zwarte sportbroekje aan en hetzelfde felgroene mouwloze shirt met een verticale rits over de gehele voorkant, en een zakje rechts aan de achterkant. Het ding was eigenlijk bedoeld om te wielrennen; vandaar ook die rits en dat zakje. Daarin stopte ik altijd mijn telefoon, die zorgde voor muziek of een podcast in mijn draadloze oortjes. Het shirt had behalve een rits en een zakje nog een eigenschap die anders was dan bij shirts die voor hardlopen gemaakt zijn: het sloot behoorlijk nauw om mijn lichaam. Misschien zag ik er daardoor niet uit als een 'correcte' hardloper; dat maakte me niet uit. Dat het shirt wat strakker was vond ik handig, omdat mijn telefoon dat tijdens het lopen niet de hele tijd op en neer danste. Bovendien schaamde ik me niet voor mijn lichaam, waarvan de contouren in dit ding vrij goed zichtbaar waren. Het was niks heel bijzonders, maar ik ben slank en sportief, dus maakte me niet druk dat mensen er wat meer van zouden zien dan bij andere hardlopers. Sowieso was ik tijdens die rondjes niet bezig met mijn omgeving. Behalve de noodzakelijke ...

... alertheid op verkeer was ik nogal in mezelf gekeerd. Ik liep om een goede conditie te behouden, en om mijn hoofd leeg te maken. Ik noemde het dan ook wel 'mijmerrondjes'.

Vanwege dit afsluiten van de buitenwereld was ik dus ook verrast toen op een dag bleek dat ik gezien was door een bekende. Terwijl het eigenlijk heel logisch was dat zoiets een keer ging gebeuren.

Ik zat uit te puffen in mijn kamer. Het was heet, ook nu 's morgens al, en mijn telefoon trilde. "Hee, lekker gelopen?" was het bericht op de app kik. Peter. O ja, hij woont vlakbij. We hadden elkaar een paar dagen niet gesproken via chat. Hij schreef nu dat hij zijn hond had uitgelaten, me meteen had herkend aan de overkant van de straat, zijn hand had opgestoken, maar dat ik stoïcijns was door gerend. Tja, geheel in mijn eigen wereld. "Toen ik je zag rennen, realiseerde ik me dat ik je al wel vaker heb gezien in de buurt. Dat kwartje moest blijkbaar nog even vallen. Zag er goed uit in ieder geval!" Nu was ik nieuwsgierig, en vroeg: "Bedoel je dat het er professioneel uit zag, dat rennen met een fietsshirt?" "Haha, ah, was dat het! Vond het al zo'n strak ding. Maar bedoelde meer.. Het zag eruit alsof je dit vaak doet en er goed in bent. En oké: vond ook gewoon dat je er zelf heel goed uit zag. Goeie kop, mooi lijf, bezweet.. Deed me wel wat, moet ik eerlijk zeggen. Je wond me op. Sorry :$".

Ik voelde me gevleid. Het maakte me niks uit wie me zag tijdens mijn hardlooprondjes, maar zo'n compliment van zo'n ...