Het Volleybalteam - 26 - Sex Verhalen

Het Volleybalteam - 26

... ken dat de grote glimlach niet op haar gezicht te zien is, maar ruimte heeft gemaakt voor een nerveus lachje.

Zonder twijfel buig ik me over mijn stuur heen en plaats mijn mond op haar lippen. Zodra onze lippen elkaar raken is het hek van de dam. De fietsen laten we midden op straat liggen en al zoenend en elkaar vastpakkend bewegen we in de richting van de dichtstbijzijnde muur. Ik druk Simone tegen de muur aan en onze monden vinden elkaar meteen weer. Haar tong schiet mijn mond binnen voor een spelletje erotische tikkertje en mijn handen houden haar slanke heupen vast. Langzaam beweeg ik mijn hand naar het staartje op haar achterhoofd en maak onze kus nog intenser. Simone kreunt als ik mijn lippen naar haar nek beweeg. "Hmm. hier kijk ik al het hele seizoen naar uit" Rood van zowel het compliment als de zwoele hitte die ons beide overvalt beweeg ik terug naar haar mond en wederom vinden onze tongen elkaar. Mijn hand zakt van haar achterhoofd naar haar nek en dan in haar spijkerjasje en om haar middel.

Simone's handen hebben mijn billen gevonden en trekken me hard tegen zich aan. Hoewel ik al 2 teamgenotes van haar heb geneukt vandaag is mijn pik opgezwollen en drukt deze tegen mijn broekband aan. Mijn handen liggen inmiddels op Simone's topje en gaan over haar stevige borsten heen. Ik zie haar tepels opzwellen in haar topje, dat de welvingen niet langer kan onderdrukken. Stijf priemen ze vooruit, een makkelijke prooi voor mijn vingers die ze snel vinden en ze daarna ...

... langzaam heen en weer rollen, iets wat Simone, op het moment dat we even stoppen met zoenen, een zacht kreuntje ontlokt. Dan zakken mijn handen af naar haar strakke spijkerbroek en beginnen te prutsen met de riem die ze aan heeft. Ondanks dat ik mijn aandacht verdeel over het zoenen en haar middel, heb ik deze snel genoeg los. Een duidelijk teken dat ik verder wil gaan.

Simone is dit niet ontgaan en even maakt ze zich van me los. "De fietsen" Licht hijgend knikt ze naar onze fietsen die we in het midden van de weg hebben laten liggen toen we deze hete zoensessie startten. Ik snap wat ze bedoeld, er kan geen auto voorbij nu en elke voorbijganger gaat dit meteen opvallen. We lopen beide naar onze eigen fietsen toe en net als we ze willen oprapen, zien we een lichtje aankomen. "Wat is hier aan de hand?" Een bekende stem. Esther? Simone is de eerste die reageert. "Niks aan de hand Esther, gewoon gevallen met de fiets, fiets maar gewoon door." Esther lijkt nog even af te remmen, maar als Simone zich nog eens herhaald, haalt ze haar schouders op en fietst door. Simone wil duidelijk geen pottenkijkers. We plaatsen de fietsen tegen het muurtje waar we net nog stonden en ik wil Simone net opnieuw weer in mijn armen nemen, als ze me tegenhoudt. "Hoe ver is het naar jouw huis?" Ik geef aan dat het nog ongeveer 3 kwartier is en aan de teleurgestelde blik in haar ogen zie ik dat haar huis ook geen optie is.

Even zie ik het allemaal toch nog mislopen, maar dan kijkt Simone me aan met ...