Jeanet, De Buurvrouw - 7 - Sex Verhalen

Jeanet, De Buurvrouw - 7

... slapen. Althans proberen! Het werd een onrustige nacht daar op de bank, maar het gaf niet. Nog even dan zou ze hem weer echt zien!

Vrijdagavond kwam er onverwacht een tekst van hem: “Jeanet, ik heb een goed en een slecht bericht. Wat wil je eerst horen?” Jeanet schrok. Wat zou het zijn? “Eerst het slechte nieuws maar”

Hij tekste: “Anja wil het weekend naar haar zus in Stadskanaal. Ik moet natuurlijk mee. Zaterdagmorgen weg, zondag terug.”

Een diepe teleurstelling maakte zich meester van haar. Ton ging zaterdag weg. Nu ook haar buurman. En ze had zich zo verheugd om hem te zien. Stil staarde ze naar de tekst. Eindelijk tekste ze hem: “En wat is het goede nieuws?”

Hij antwoordde: “Anja gaat maandag met haar baas naar Engeland. Ze komt pas donderdag terug.”

De teleurstelling werd teniet gedaan door een gevoel van blijdschap: “Echt waar?”

“Echt waar. En ik slaap liever niet alleen. Is er bij jouw een plekje vrij? De logeerkamer misschien?”

Jeanet antwoordde kort maar krachtig: “Lul! Wat nou logeerkamer? Ik wil je in mijn bed! Naast me!”

“Alleen maar naast je?” plaagde hij.

“Naast me, op me, onder me, maar vooral in me!!”

Ze plaagden elkaar nog even en namen toen afscheid. Zondag, na zijn terugkeer, zou hij haar weer teksten.

De teleurstelling was allang weg. Die 2 dagen kwam ze wel door. Jeanet deed het enige juiste, namelijk bezig zijn. Wachten tot maandag duurt anders zo lang. Op zaterdag bracht ze Ton naar Schiphol. Op de weg terug ging ze ...

... bij haar moeder langs. Eer ze weer thuis was, was het al avond. Op zondag ging ze met Sylvia, buurvrouw van 2 huizen verderop, waarmee ze goed bevriend was lunchen en bleef daar een tijdje hangen. Zo ging het weekend toch redelijk snel voorbij. Zondagavond ontving ze zijn tekst: “Anja vertrekt na de lunch. Ik kom naar je toe zodra het donker is.”

Jeanet antwoordde: “Ik wacht op je,”

“Zal ik wat te eten mee nemen? Iets eenvoudigs? Chinees misschien?”

“Dat is lief, maar nee, ik maak wel iets eenvoudigs klaar. Macaroni?

“Heerlijk. Tot morgen.”

Maandagmiddag hoorde Jeanet haar weggaan. Ze werd opgehaald door iemand met een dure auto zag ze vanuit haar slaapkamer. Dat zal haar baas wel zijn. Nog een paar uurtjes wachten. Ze nam een uitgebreide douche en koos zorgvuldig de juiste kleding uit. Kleding die haar goed stond: een rok en een dun strak truitje. Bh? Nee, geen bh. Haar tepels priemden in de stof. Dat zal-ie lekker vinden, dacht ze. Ze nam uitgebreid de tijd om haar make-up te verzorgen. Dat had haar buurman toch getekst? Langzaam begon het te schemeren. De spanning nam toe. Ze voelde een verrukkelijke tinteling tussen haar benen. Haar gedachten waren nu doorlopend bij hem. Nog een uurtje, dacht ze. In de keuken maakte ze macaroni. Zo gedaan! Toen dekte ze alvast de keukentafel. Het werd nu echt donker. Jeanet deed overal de gordijnen dicht en het licht aan. Ze was klaar. Klaar voor hem! Een kwartiertje later kwam hij – eindelijk! – de klop op de keukendeur. In ...