Het Klooster - de val 4 - Sex Verhalen

Het Klooster - de val 4

... niks beters kon verzinnen dan doorlopen met mogelijk succes. Na nog tien minuten werd de gang wat breder en lichter. Toen ze nog een stukje liep zag ze dat de grot werd afgescheiden door een matglazen schuifdeur. Ze liep er naar toe maar hij ging niet open. Er hing wel een tekst: “Als je door deze deur wilt, accepteer je alles wat daarna gebeurd zonder commentaar en krijg je uiteindelijk je vrijheid terug. Werk je niet mee aan je opdrachten dan sturen we je terug zoals je gekomen bent. Zolang je bij ons bent zullen wij je liefdevol behandelen zoals onze orde dat voorstaat.” Jana voelde zich bedrogen omdat haar doortastende gedrag in het klooster had geleid tot de terugkeer in hetzelfde klooster, en dit maal zonder de mogelijkheid er nog aan te ontkomen. En de keuze tussen 30 hitsige mannen of 20 hitsige nonnen was snel gemaakt, al had ze liever de keus gehad om nu haar vakantie te beëindigen en gewoon weer thuis te zijn.

Ze kon niks zien door de deur en ze vroeg zich af hoe deze open ging. Ze betastte de hele glazen deur maar er gebeurde niks. Toen ze helemaal aan de rechterkant van het glas was gekomen schoof ineens de deur open. Hoewel Jana dacht dat ze een of ander verklikkertje had aangeraakt werd de deur gewoon door Anely bediend vanuit het klooster. Met verborgen camera’s kon ze zien wat Jana deed en met een schakelpaneel kon ze alle technische faciliteiten in de grot bedienen. Terwijl ze de eerste deur open deed en de beelden op de monitor volgde gleed haar hand ...

... door een sleuf in haar pij naar haar intiemste plekje. Jana ging door de deur die onmiddellijk achter haar sloot. Jana kwam in een klein halletje dat fel verlicht was. Ze schrok want in dat halletje stond een meisje, net zo naakt als haar met mooie lange haren. Haar hoofd was naar beneden gebogen en ze leek niet echt te reageren op Jana haar binnenkomst. Zeker van het feit dat ze hier met een meisje te maken had dat ook via een vlucht hier terecht was gekomen, sprak Jana haar aan. “Hallo, ik ben Jana. Wie ben je, ben je hier al lang?”. Het meisje richtte nu haar hoofd op en sprak: :”Ik Janies, weet niet lang hier“. Verder bleef het stil. Jana deed nog een poging “Ben je ook gevlucht? Hoe kom je hier?”. “Vlucht voor mannen, mannen schreeuwen, hier deuren, moeilijk deuren.” “Ik kan begrijpen dat ze de deuren moeilijk vind want al te snugger is ze niet”, dacht Jana. “Dat heb ik weer”. Janies sprak nu zelf: “Jij mooi, jij mooie borsten. Ik blond en klein” en ze wees naar haar haren en omklemde haar kleine borsten.”. “Ja blond ben je wel”, beaamde Jana “maar je borsten zijn prima hoor, hoe kleiner hoe gevoeliger. Weet jij hoe we door die deuren komen en of hier iets te eten is en kleren..nou ja kleren blijkbaar niet zo aan jou te zien. En het is hier gelukkig niet zo koud als in de grot zelf. “Jana sprak maar luid op, zodat de stilte haar niet beangstigde, want ze had niet de verwachting dat ze van Janies veel antwoorden zou krijgen op al haar vragen. Toch antwoordde Janies. “Deur ...