Aangenaam Verrast Door... - 27 - Sex Verhalen

Aangenaam Verrast Door... - 27

Iris haar vader stootte haar aan en zei, ‘jij bent nogal enthousiast meisje, maar dat afspraakje regel ik dadelijk wel zelf met meneer of mevrouw Bergmann’.

Gezamenlijk liepen we naar de tafel waar oom en tante op ons zaten te wachten, de ouders gingen bij elkaar zitten.

De jeugd zat apart, er werd over en weer veel verteld.

Toen de eerste auto’s de boot opreden, stelde Robert voor om naar het zonnedek te gaan.

Omdat de ligstoelen normaal gesproken snel op zouden zijn!

Zo was het de andere jaren meestal gegaan, Willem vroeg, ‘moeten we voor jullie ook een stoel nemen?’

Maar nadat de ouders elkaar hadden aan gekeken, zeiden ze, ‘dat is niet nodig, wij blijven onder in de bar zitten’.

Dus boven op het dek, namen we zes stoelen en zette deze in een kringetje.

Geert-Jan en zijn zusje gingen tegen over Robert en mij zitten, Pieter en Willem namen plaats tegen over elkaar.

De veerboot begon te trillen, dat was het teken dat we afmeerden en uit liepen.

Wij hadden schijnbaar de juiste plaats uit gezocht, toen we de haven verlieten draaide de veerboot en wij kwamen in de volle zon terecht.

Willem vroeg, ‘mag ik de sleutel van onze hut even, dan haal ik de zonnebrandolie zodat we ons kunnen insmeren?’

Robert stond op en voelde in zijn zakken, en gaf hem de sleutel.

Pieter liep voor de gezelligheid met Willem mee.

Nog voor dat ze weg gingen zei ik, ‘Pieter neem gelijk de fotocamera even mee, je weet maar nooit of het lonend is’.

Met de ...

... duim omhoog liepen ze weg, even later zaten we lekker te kletsen.

Op een gegeven moment vroeg Robert, ‘Iris, wat was dat gisteren voor een discussie over die bikini van jou?’

Zonder enige schroom begon ze te vertellen, ‘och, jullie weten vast wel dat de kinderen op het strand, het liefst bloot lopen’.

‘Bij mij was het niet anders, tot mijn zesde levens jaar liep ik ook nog het liefst in mijn nakie’.

‘Toen ik echter zeven was, vond mijn moeder opeens dat ik nu toch op zijn minst mijn slipje moest aandoen’.

‘Daar was ik het natuurlijk niet mee eens, maar ik moest het toch van haar’.

‘Het jaar daarop moest ik zelfs mijn boven stukje aandoen, ik heb het tot mijn tiende kunnen uitstellen’.

‘Maar daarna, moest en zou ik het wel moeten doen als dreigement zei ze, zo niet dan blijf je maar bij opa en oma’.

‘Daar had ik natuurlijk geen zin in, en daarom kreeg zij haar zin’.

‘Het mooiste was echter, ik had toen nog helemaal niets te verbergen’.

Geert-Jan kon dit alleen maar beamen, bij hem was het ook zo ongeveer gegaan.

‘Vanaf mijn zevende moest ik ook echt een zwembroekje aan doen, vond mijn moeder’.

‘Pa heeft er eigenlijk nooit een probleem mee gehad, hij zei altijd laat ze toch, ze zijn nog zo jong’.

‘Maar ma hield voet bij stuk, zij vond dat het niet meer kon’.

‘Dus werd afgesproken dat ik vanaf het volgend jaar, op het strand badkleding moesten dragen’.

‘Iris moest toen een slipje aan, en ik mijn zwembroekje’.

‘Daarom waren we ook zo ...