Gerard Zijn Bijles - 2 - Sex Verhalen

Gerard Zijn Bijles - 2

Er werd nogmaals op de deur gebonsd. ´´Hallo, wie zijn daar?!´´ Vroeg de mannenstem opnieuw. ´´Snel!´´ siste Vera tegen Gerard. ´´Ga daar naar die kast´´. Wees ze. Gerard voelde zich licht gepanikeerd, en wist niet zeker wat hij moest doen. Hij trok zijn in de gauwigheid zijn broek aan, en nam alle andere kledij met zich mee de kast in. Hetzelfde deed Vera, alleen die kleedde zich wel netjes aan.

Eenmaal in de kast voelde Gerard zich beschaamd. Hij zat half naakt, nou ja, geen onderbroek maar wel weer een broek aan, en geen hemd aan, en ga zo maar door, opgesloten in een kast, die ook nog een te klein was met zijn benen opgetrokken tegen de kastwand aan. Hij kon nog net een spleetje vinden om tussen door te turen. Zo had hij toch nog zicht om de ruimte te kunnen zien waar Vera zich bevond en die van het lokaaldeur. Ondanks de krappe ruimte en de beschamende gevoelens die hij had, was er ook een soort van spanning te ervaren in het lokaal.

Gerard zag hoe Vera zich netjes aankleedde. Hoe ze zich probeerde om de situatie te camoufleren. En Gerard gaf zichzelf de overtuiging dat ze dat best goed deed. Hij voelde zichzelf een klein beetje trots op haar. Hoe ze zich van een ordinair sloerie kon omtoveren tot een echte, elegante dame, zonder ook maar in te denken dat ze zich bezig hield met ordinaire vieze seks.

´´Ik kom, ik kom.´´ Riep Vera naar de mannenstem achter het lokaaldeur. Ze liep gehaast naar de deur, en terwijl ze dat deed keek ze zichzelf nog even na. Haar ogen ...

... dwaalde snel haar kleding af. Haar sieraden om haar nek, haar truitje, haar broek en schoenen. Ze deed de deur van het lokaal van het slot en deed hem open.

Een groot breed gestalte kwam het lokaal binnen. Vera deed enkele passen achteruit om hem binnen te laten. De man was lang zeker wel een meter negentig. En breed. Als een houthakker die zijn hele leven hard had geploeterd in het bos. De man had ook zwart haar en een baard, een woestige uitstraling van een Viking die op roverstocht was. De man keek het lokaal rond en zei geen woord.

Gerard kon de man slecht zien, en wist niet wie hij was. Hij meende te herkennen wie het was. Door het slechte zicht en de schaduwen, kon Gerard hem niet herkennen.

Vera draaide zich naar de man toe, en vroeg hem of hij iets nodig had.

Gerard kneep zijn ogen toe, keek naar de man, en observeerde hem. Hij had iets heel bekendst. Wie was die man? Waarom was hij hier? Had hij iets te doen met Vera? Was het inderdaad een bekende of zomaar een vreemde? Gerard´s brein werkte op volle toeren, en hij kon het maar niet hebben wat die man hier moest doen. Hij wilde gewoon verder neuken met Vera. Niet in deze kast opgesloten zitten. Maar hij wist, dat als hij dat zou doen er een groot probleem zou ontstaan. Hij keek door het speeltje van de kastdeur naar buiten en zag de man, die naar het raam toe stond, en daarachter Vera, als een hulpeloze puppy staan.

De man draaide zich snel om.´´Wat doe je hier Vera?´´ en hij wachtte haar antwoord af. ...