Hoerenjongen - 3 - Sex Verhalen

Hoerenjongen - 3

... opengedaan door een grote, zware, dikke, behaarde man die eerder zeventig dan zestig leek te zijn. De man had een soort donkere kamerjas aan, wat suggereerde dat hij daaronder naakt was, maar dat kon ik niet echt zien. Dat ik zelf naakt was onder mijn short voelde ik maar al te goed: mijn pik duwde ondanks de zenuwachtige spanning van het moment toch al hard tegen de stof van de katoenen short.

Zonder iets te zeggen stapte de man een halve meter opzij om mij binnen te laten. Ik reikte hem conform zijn instructies een plastic tas aan, waarin mijn schoenen, mijn lange broek, mijn portemonnee, mijn sleutelbos en mijn telefoon zaten. Nu had ik niets meer behalve de twee kledingstukken aan mijn lichaam.

Nog altijd zwijgend pakte de man de plastic tas aan. Ik zag dat hij een kastdeur open trok, daar mijn spullen in opborg en daarna de kastdeur weer zorgvuldig in het slot draaide. Hij draaide zich weer naar mij om en zei, wijzend op mijn short en shirt:

“Uit!”

Ik kon niet anders doen dan gehoorzamen; mijn onderdanige aard maakte het gewoon onmogelijk om zijn bevel te weerstaan. En dus trok ik vliegensvlug mijn shirt over mijn hoofd uit en de short ging er achteraan. Terwijl ik hem de twee schamele kledingstukken aanreikte stond ik dus volledig naakt te kijk voor de man die had beloofd me tot zijn hoer en slaaf te maken. Hij pakte de vodden van me aan en ze verdwenen, net als de tas, in de kast en achter slot en grendel. Nu was ik dus écht aan deze man overgeleverd. ...

... Ik kon moeilijk in mijn blote kont de straat op rennen, immers!

“Knielen!” klonk het bars. Ik liet mezelf op mijn knieën zakken en keek eerbiedig naar mijn ‘opvoeder’ omhoog, maar dat was blijkbaar niet de bedoeling:

“Ogen neer, godverdomme!” vloekte de man. Ik sloeg mijn ogen neer en wachtte af wat er komen ging.

“Ik zet je zo dadelijk voor een camera. Achter de camera houd ik dan teksten omhoog, die jij in beeld moet opzeggen. Begrepen?”

“Ja, Meester!” antwoord ik zoals ik denk dat hij het hebben wil. Maar het is niet wat hij wil:

“Hou op met dat ‘Meester’, ik speel hier geen spelletjes, je bént gewoon mijn slaaf en hoer, dat hoef je niet nog eens duidelijk te maken. Begrepen?”

“Jawel!” antwoord ik nu kort en bondig. De oudere man rommelt wat aan de camera en ik zie een rood lampje aangaan op het apparaat. Dan houdt hij een tekstbord omhoog, waarvan ik hardop voorlees:

“Hallo. Ik ben Mark. Mijn lichaam is te koop voor honderd euro per uur. Gedurende de tijd waarvoor U betaalt mag U alles met mij doen, zonder beperkingen. Ik word gebracht en gehaald door mijn eigenaar, aan wie U ook kunt betalen.”

Het rode lampje ging uit en even later weer aan. De man hield een ander bord omhoog en ik las:

“Hallo, ik ben Mark. Ik ben masochist: ik word héél erg geil van pijn en van vernedering. Als U mij een keertje wil pijnigen, folteren of straffen ben ik per half uur te huur voor maar honderd euro. Er zijn geen grenzen, behalve dat U mij niet blijvend mag ...