1. Terrasje pakken


    Datum: 15-3-2019, Categorieën: Fantasie Auteur: Wienie, Bron: Gertibaldi

    Terrasje pakken
    
    (Op verzoek van Leonie)
    
    Het was schitterend weer, dus tijd om een terrasje te pikken. Helaas hadden velen hetzelfde idee gehad, want het zat bomvol. Mistroostig wendde ik mij om, dan maar weer terug naar huis. Opeens hoorde ik iemand roepen: “kom maar hier zitten, plaats genoeg”. Ik keerde op mijn schreden terug en zocht naar diegene die dit had geroepen. Een hand ging omhoog en daar moest ik dus zijn. Ik streek er neer en bedankte haar voor het aanbod. Het was geen moeite. Ik bekeek haar sluiks wat nauwlettender en vreugde borrelde op. Het was een mooie negerin, goed gevuld zonder dik te zijn en met een paar ferme, doch pronte borsten. Ze deed me denken aan een oude (en een stuk oudere) vriendin, wier naam ik niet zal noemen, maar mij alles over seks had geleerd. Soms kwam ze ’s nachts mijn flat binnen (natuurlijk had ik haar een sleutel gegeven), maakte me voorzichtig wakker door mij verrukkelijk te pijpen en als mijn pik goed gezwollen was, vroeg ze me altijd om haar uit te kleden. Dat deed ik immer volgaarne en daarna neukten wij de stukken er van af.
    
    Ik keerde met een schok tot de realiteit terug. “Was je aan het dagdromen?”: vroeg ze plagerig. “Ja”: zei ik eerlijk, “je doet me denken aan een oude vlam van me”. Ze bloosde zowaar. Je zag aan haar houding dat ze graag meer zou willen weten, maar ik deed mijn vinger voor mijn lippen en de hint werd begrepen.
    
    Al gauw waren we in een geanimeerd gesprek verwikkeld, waarbij van alles en nog wat de ...
    ... revue passeerde. Uitgaan, wonen, vakantie en noem maar op. Vaak boog ze zich voorover als ze iets extra wou benadrukken. De inkijk was verrukkelijk. Rondingen waar je direct mee aan de slag zou willen. Zo te zien ook ferme tepels die tot veel uitnodigden. Ik kreeg vreselijk veel zin om met haar een rondje (één, nou wel meer) te stoeien. Verdorie, realiseerde ik mezelf, ik weet geeneens haar naam. Deze omissie maakte ik direct goed door haar mijn naam (Chris) te noemen. Zij heette Linda.
    
    Al babbelend en af en toe wat bestellend, verstreek de tijd. Ik keek op mijn horloge en zag dat het tegen zeven uur liep. Mijn maag begon te rommelen en ik stelde voor een hapje te gaan eten. Zij was daar helemaal voor in, maar meldde wel dat ze hier niet wou eten. “Hou je van gekruid eten”: was haar vraag. “Jazeker”: zei ik, “soms hoe heter hoe beter”. “Kom dan maar met mij mee, dan zal ik je eens iets voorschotelen, wat je vermoedelijk nog nooit gegeten hebt”. Altijd voor iets nieuws in, stemde ik direct toe. Bij haar aangekomen, verdween ze naar de keuken en wat later hoorde ik potten en pannen rammelen. Ik ging op het geluid af en daar stond ze bezig te zijn met het snijden van allerlei groenten. Ik bood aan haar te helpen en ik mocht de rest van de groenten snijden. Twee soorten kende ik niet en vroeg dus a.) wat het waren en b.) hoe te snijden. Ze gaf de antwoorden en deed het snijden even voor waarbij ze dicht tegen me aanleunde. Ik kon het niet nalaten en wreef met mijn hand over haar ...
«123»