Mijn cursist - Sex Verhalen

Mijn cursist

Het gebeurt niet vaak dat ik een klant van mij aantrekkelijk vind, maar dit keer kon ik er niet onderuit. Sinds kort ben ik consultant en geef ik trainingen aan klanten van ons. Gemiddeld genomen zijn deze klanten suf en saai, maar vandaag zat Monique er tussen. Samen met haar 9 collega's zou zij een hele dag door mij worden getraind in het systeem dat hun bedrijf bij ons had afgenomen.

Bij haar eerste oogopslag, toen zij me een hand gaf, wist ik niet wat ik moest zeggen. Ik voelde meteen dat ik moest blozen en kon van schrik mijn naam niet eens meer fatsoenlijk uitspreken..." Hi, ik ben Monique", zei zij, "Ik ben systeembeheerder", vervolgde ze.

"Hi, welkom! Ik...ik ben Lllele...Lorraine en je zult het vandaag met mij moeten doen!!!"

(Kak, zei ik dat nou echt?)

Ook Monique begon te blozen en fluisterde: "Hè, vervelend!" en knipoogde naar mij.

Verbouwereerd bleef ik staan, haalde diep adem en probeerde weer zakelijk en professioneel verder te gaan.

Haar lange donkere haren dansten op haar schouders en haar billen deden ditzelfde in haar strakke rokje, toen ze van me wegliep.....

Om 10:00u.verzocht ik iedereen de trainingsruimte in te gaan en plaats te nemen achter een computer.....Met koffie en al schuivelde 9 man mijn lokaal binnen...behalve Monique. "Goed", begon ik, "zodra Monique binnen is beginnen we!" Maar na vijf minuten was Monique niet binnen en na tien minuten ook niet...

Wat geirriteerd liet ik de groep alleen achter, waarna ik op de gang ...

... zocht naar Monique.....Geen Monique...

Met een iets te harde duw, gooide ik de deur naar het toilet open. Verstoord keek Monique me, met betraande ogen, aan. "Oh, sorry, gaat het?", vroeg ik geschrokken.

"Nee...ja..", antwoordde ze, maar zei verder niks.

"Wil je weg of kunnen we beginnen?", ging ik verder.

"Begin maar", snotterde ze," ik kom zo."

Wat verward liep ik terug naar de trainingsruimte, waar de rest van de groep wat rumoerig was. Vragend keken verschillende mij aan.

"Monique komt zo. Laten we vast beginnen".

Toen ik ruim een half uur les aan het geven was, kwam Monique het lokaal binnen. Haar gezicht was nog wat rood van het huilen. Ze keek me aan en knikte licht met haar hoofd, maar zei verder niks. Bijna zonder enig geluid te maken, ging ze precies voor mij zitten. Haar lange benen raakte net niet de onderkant van haar tafel. Toch kon ze haar draai niet vinden en spreidde haar benen wat onhandig.

Ondanks het lesmateriaal die ik behoorlijk uit mijn hoofd kende, werd ik afgeleid door de benen van Monique....

Telkens werden mijn ogen getrokken naar haar knieën, die steeds verder uit elkaar gingen staan...Omdat ze een kort rokje droeg, raakte ik nieuwsgierig naar wat er onder zat.

Monique wist dat ik naar haar keek en speelde met me: Als ik niet keek, deed ze haar benen wijd; als ik wel keek gingen haar benen weer bij elkaar...of verder uit elkaar.....

Om kwart over elf vond ik dat het tijd werd voor een pauze. Iedereen ging koffie halen ...