1. De Treinreis - 7 (slot)


    Datum: 27-2-2019, Categorieën: Extreem Auteur: Frank Es, Bron: Opwindend

    ... en we komen in een heerlijke intieme tongzoen terecht, die minuten duurt. Zonder haar verder nog te plagen maken we samen de klus af, ik gooi haar broek in de wasmand, trek een mooi jurkje voor haar uit de kast en dan gaan we naar beneden. We drinken nog even koffie en dan wil ik met haar de stad in, Vera is er wat huiverig voor, wat ik ook best begrijp. Ik laat haar geen keus en niet veel later fietsen we naar de stad. Onderweg zet ik het eitje op standje een en zie meteen dat het fietsen haar moeilijker afgaat, ze zit met haar blote kut op het smalle zadel waar ze ondertussen overheen glibbert. Door de voorovergebogen houding weet ik zeker dat haar klit het zadel constant raakt. Ieder hobbeltje in de weg voelt ze en al halverwege stopt ze omdat ze het niet meer uithoudt. Ze smeekt me om het eitje uit te zetten, wat ik deze keer wel doe. Pas na vijf minuten geeft ze aan weer verder te kunnen, het eitje laat ik nu uit, de straat zelf doe zijn werk wel. We rijden een klinkerweg op en ik zie dat ze het alweer moeilijk begint te krijgen. “Kom op Vera, we zijn er bijna!” moedig ik haar aan. Gelukkig voor haar staat het stoplicht op rood zodat ze even bij kan komen maar zodra het op groen gaat moet ze weer verder. Nog geen vijf minuten later zetten we de fietsen op slot in het centrum van de stad. Vera heeft een rood hoofd van alle prikkels die ze al te verwerken heft gehad. Ze is blij dat ze gewoon even kan lopen, ik gun haar die rust ook even. Gewoon even winkel in winkel uit, ...
    ... de markt over voor wat groenten en fruit. Ook een paar flinke aubergines die we waarschijnlijk niet gaan eten. Als ik die koop en haar aankijk weet ze al genoeg. We lopen verder over de markt en komen een kraam tegen van de dierenwinkel waar ik een mooie simpele halsband zie hangen. Ik pak hem uit het schap, maak hem open en roep Vera bij me. Nog voor ze het doorheeft ben ik hem al aan het omdoen, even kijken of ie past. Nou dat doet ie. Omstanders staan naar ons te kijken, Vera schaamt zich rot. Ik haal de riem van de halsband af en reken het spul af. Vera kijkt me smekend aan maar de halsband blijft om. Zo lopen we verder door de stad, hier en daar nagekeken door mensen. Ik vind de halsband haar goed staan, hij heeft de goede breedte en kleur, zwart en daardoor een perfecte collar voor Vera. Hij staat haar ook echt goed vind ik al denkt Vera daar waarschijnlijk heel anders over. De laatste stop is de lingeriewinkel, ze mag daar van mij twee mooie setjes uitzoeken, bij voorkeur in het zwart. Helemaal zwart wordt het niet maar zwart met wat rode en paarse accenten is ook mooi. Ze kiest er een paar uit om te gaan passen. Ik blijf netjes buiten het paskamertje wachten, zoals het hoort. Dan roept ze me om mijn mening te geven, het eerste setje is naar mijn idee wat te ruim dus ik ga voor een kleinere maat maar niet voordat ik het eitje op twee gezet heb. Als ik terugkom en het setje geef hoor ik dat ze het moeilijk heeft. Ze staat geheel naakt in het pashokje, voorover gebukt de ...