Haywood, Meisjeskostschool ... - 1 - Sex Verhalen

Haywood, Meisjeskostschool ... - 1

Na de oorlog en het verlies van het grootste deel van ons detachement keerde ik in de vroege zomer van 1865 terug naar de plantage aan Old Hickory Lake, die om onderhoud schreeuwde en om mankracht. En mankracht was er niet. Ik werd gedetacheerd als administratief medewerker aan de oude kostschool upstream, waar mijn hulp niet nodig was en waar ik algauw, na een korte seksuele relatie met het schoolhoofd, de weduwe Kimmel, werd doorgestuurd naar het Oosten, tegen de Mississippi, voor boekhoudwerk aan de Franse school. Het land, zo sprak lady Kimmel, had grote nood aan haar jongedames en als man van de wereld, terug uit dienst, met oog voor kunst, muziek, schoonheid en smaak, en met een gezonde mannelijkheid zou ik die voortreffelijkheid voor haar in kaart kunnen brengen, tegen kost, inwoning en een belofte van uitzicht op een carrière aan haar zijde in het geval van een solide verslag.

Haywood middle heette de school waar ik aldus, in de hoedanigheid van bouwkundig en onderwijskundig ingenieur werd heengezonden, met een volmacht voor inzage en deelname in de gehele praktijk van de kostschool op zak. De directrice, Elizabeth van Patten, verwelkomde mij afstandelijk bij de poort van het gebouw dat groter was dan ik had verwacht van een school voor eenendertig (zij vertelde mij later dat het in beter tijden aan een totaal van negentig jongens en meisjes plaats had geboden) en toonde mij mijn kwartier rechts boven de trap, in de oude herenvleugel. Daar liet ze mij alleen om ...

... te rusten: ze zou mij de volgende morgen de school tonen en zou mij alle papieren en materialen verschaffen die mij van dienst zouden zijn. Jazeker, beet ze mij toe, ze wist mijn opdracht, maar de gang van zaken beviel haar niet. Ze zou zich schikken naar dat wat van bovenaf was opgelegd, en dat zouden de meisjes ook en met die opmerking trok ze kalm de deur achter zich dicht. Haar heb ik in de hele zomer niet mogen aanraken.

In die eerste dagen werd ik wegwijs gemaakt in de school het gebouw, maakte ik tijdens de lange wandelingen over het terrein kennis met Van Pattens visie op onderwijs en opvoedkunde en al in de eerste week probeerde ik de lijfjes van drie van de meisjes uit. Van Patten, Elisabeth, zoals het al snel werd, leek op het eerste gezicht een pragmaticus, maar geloofde nog in de liefde, zo vertelde ze mij. Een fijne vrouw en een goede echtgenote werden volgens haar niet gevormd door kut en heupjes, maar door charme en vernuft. Natuurlijk begreep ze dat met de oorlog de tijden veranderd waren, dat een selecte groep overgeven heren in deze staat in het bezit was van grotere, rijkere landgoederen en dat ook voor de meest voortreffelijke dames een geschikte huwelijkskandidaat allerminst nog een vanzelfsprekendheid was. Zélfs begreep ze dat de heren die een vrouw wilden huwen, ook wilden weten wat voor kunsten in de slaapkamer zij binnenhaalden en wat er zich precies onder die lange jurken bevond (want dat was toch altijd zo geweest), maar dat daar boekwerken van ...