Logeervakantie op het platteland, deel 1 - Sex Verhalen

Logeervakantie op het platteland, deel 1

Op de Stedelijke Scholengemeenschap was het vandaag een drukte van belang. Het was 2 juni en een warme dag, waardoor de meeste leerlingen zo luchtig mogelijk gekleed waren. Sommige meisjes, die wisten dat ze mooi waren en daardoor de aandacht trokken, maakten het wel wat erg bont: ze droegen korte rokjes, die nauwelijks onder hun billen uit kwamen, strakke t-shirts waarin hun borsten zich nadrukkelijk verzetten tegen hun krappe behuizing, en een enkele had zelfs haar slipje thuis gelaten.

Natuurlijk waren er jongens, en stiekem ook leraren, die daarvan genoten, maar voor iedereen was iets anders toch veel belangrijker: het was de laatste dag van de examens, en vanmiddag zouden de uitslagen bekend worden gemaakt. Dat gold dus ook voor de zestienjarige Wim, die op de havo zat en hoopte dat hij na de zomervakantie aan een vervolgopleiding kon beginnen.

Hij stond op het grote schoolplein met een paar vrienden en klasgenoten te praten, en te wachten op het moment dat ze voor de uitslag naar binnen zouden worden geroepen. Ook al was het verboden, toch rookten een paar van hen een sigaret, en Wim was één van hen. Ze praatten over van alles en nog wat, en discussieerden over de examenvragen. De meeste daarvan had Wim niet moeilijk gevonden, maar hij kon ten eerste heel goed leren en ten tweede had hij zich goed voorbereid.

Toen hij zijn sigaret net had gedoofd, gingen de deuren naar het schoolplein open en stond daar de rector, die hen naar de aula riep. Nog nooit hadden ...

... de leerlingen zo veel haast gehad om in school te komen als nu, en de rector stond te grinniken toen ze zich in de ontstane drukte naar binnen werkten.

In de aula nam de rector even later het woord. Iedereen probeerde de indruk te wekken dat hij luisterde, maar iedereen dacht: "Schiet nou maar op, man. We willen weten hoe de zaken ervoor staan." Na een voorspelbare speech begon hij namen in groepjes van zes af te roepen. De betreffende leerlingen moesten naar de groene tafel komen – altijd een spannend moment – waar ze te horen zouden krijgen of ze geslaagd of gezakt waren. Toen Wim met vijf anderen voor die tafel stond, bonsde het hart hem in de keel, ook al had hij een goed gevoel over zijn examens.

"Jongelui," zei de voorzitter van het examencomité, "het doet me plezier, dat ik jullie kan zeggen dat jullie alle zes geslaagd zijn."

"Ik óók?" riepen ze alle zes in koor, ondanks alles verbaasd.

"Ja, ik zei toch alles zes?" lachte de man. Hij feliciteerde hen persoonlijk, waarna ze aan het einde van de tafel hun diploma's en cijferlijsten in ontvangst konden nemen.

Toen ze die een keer hadden, hadden ze nog meer haast om weer buiten te komen dan ze hadden gehad toen ze naar binnen werden geroepen. Wim vond dat hij wel een sigaret had verdiend en stak een nieuwe op. Het was begrijpelijk dat hij dolblij was en dat hij nu wat met zijn hoofd in de wolken liep, want dat deden zijn klasgenoten ook. Ze hadden het gevoel, dat de wereld nu aan hun voeten lag.

Aan geen ...