1. Sylvie


    Datum: 17-2-2019, Categorieën: Lesbisch Auteur: StorytellerB, Bron: Gertibaldi

    Sylvie wrijft zich stevig droog met de grote badhanddoek. In haar rugzak zoekt ze haar slipje en trekt dit aan. Vervolgens doet ze het bijpassende behatje rond haar kleine borsten en stroopt ze zich in de donkere nylon panty. Ook het rokje en de pull zijn snel aan en als laatste sluit ze de rits van de knielaarzen. Ze opent de deur van het omkleedhokje en verlaat het zwembad waar ze nu al zo’n 3 jaar, sinds haar 21ste, wekelijks baantjes komt trekken om in conditie te blijven. Ze hield wel van dit zwembad. Het had ook een leuke grote jacuzzi en een kleine sauna waar je na de inspanning kon ontspannen. Ze groette de verkoopster aan het loket, die ze ondertussen al goed had leren kennen en liep naar de parking. “Godverdomme” hoort ze plots iemand luid roepen terwijl ze naar haar auto loopt. Ze draait zich om en ziet een dame tegen een fiets trappen aan de fietsenstalling. Sylvie, die van beroep politieagente is, denkt onmiddellijk dat er iemand met vandalisme bezig is en loopt kordaat op die persoon af. “Gelieve daar onmiddellijk mee te stoppen”, zegt ze streng tegen de vrouw. De dame draait zich om en kijkt kwaad naar Sylvie. “Dit is wel mijn fiets he”, zegt ze boos, “één of andere klootzak heeft er een tweede slot rond gedaan”. Sylvie bestudeert de fiets en merkt inderdaad op dat er twee sloten aan hangen. Eén duur slot, waar de vrouw de sleutel van in de hand had, en een tweede goedkoop cijferslotje. Onmiddellijk wist ze hoe de vork aan de steel zat daar ze over dergelijke ...
    ... praktijken al twee maanden klachten krijgen op het bureel. “Ik zal even gaan kijken aan het loket of ze een knijptang hebben liggen”, zei Sylvie en ze liep terug naar binnen in het zwembad. Enkele minuten later kwam ze terug. “Sorry, ze hebben er geen”. “Godverdomme”, zei de vrouw, hoe geraak ik nu thuis. Een traan rolde over haar gezicht. “Waar woon je wel”, zei Sylvie. “Op zo’n tien minuutjes van hier, in de kapellendreef, zei de vrouw. “Rij maar met mij mee, ik moet toch die kant uit”, was Sylvie haar antwoord. “Wow super”, zei de dame, “ik ben trouwens Ann”. Sylvie stelde zich ook voor en ze liepen samen naar haar auto.
    
    Ze stapten in haar Peugeot 207 en Sylvie start de motor. “Nogmaals bedankt”, zei Ann. “Geen probleem”, zei Sylvie, “maar ken ik jou niet ergens van, je lijkt me zo bekend”. “We zaten daarnet samen in de sauna”, zei Ann. Toen wist Sylvie het plots weer. Ann was de dame die een half uurtje geleden topless in de sauna zat. Ze viel onmiddellijk op omdat je normaal in deze sauna je badkledij verplicht moest aanhouden. “Ah nu weet ik het weer”, zei Sylvie en ze kon een glimlach amper onderdrukken. Ann zag dat Sylvie het zich weer herinnerde en moest ook lachen. Een kleine tien minuutjes later parkeerde Sylvie haar auto voor de deur van Ann. “Ziezo”, zei Sylvie, “je moet nu maar een fietsenmaker bellen om je fiets los te krijgen”. “Komt in orde”, zei Ann. “Mag ik je niet iets te drinken aanbieden uit dankbaarheid”, zei ze vervolgens. Sylvie keek op haar klokje ...
«1234»