Naaktzwemmen - Sex Verhalen

Naaktzwemmen

“Oh shit”, riep Sophie uit. Zoals iedere week stonden ze met alle meiden uit de klas in de dames groepskleedkamer bij het zwembad voor de verplichte zwemles en nu kwam ze er dus achter dat ze haar zwemkleding vergeten was. Gewoon thuis laten liggen. Stom natuurlijk, maar niks aan te doen.

Terwijl al haar klasgenoten zich aan het omkleden waren zat ze een beetje voor zich uit te staren. “Kom op joh, kleed je om anders komen we straks te laat”, sprak Els, haar beste vriendin. “Gaat niet, ik ben mijn spullen vergeten. Kan ik niet wat van jou lenen?” “Euh, nee, sorry maar ik heb zelf ook maar één setje bij me. Ik zal Van Dijk wel vragen voor je”. Frits van Dijk was de zwemleraar. Ondertussen was iedereen klaar met omkleden en bleef Sophie in haar eentje in de kleedkamer achter.

“Zo Sophie, dus jij bent je zwemkleding vergeten”, sprak Van Dijk terwijl hij de kleedkamer binnen stapte. “Je kent de regel, wie zijn spullen vergeet moet naakt zwemmen.” Sophie keek hem ongelovig aan, ze had altijd gedacht dat hij een grapje maakte als hij dat zei. Hij zou haar toch niet echt naakt laten zwemmen? Ze had nog nooit gehoord dat dat gebeurd was, maar aan de andere kant had ze ook nog nooit gehoord dat iemand zijn of haar zwemkleren vergeten was. “Ik maak geen grapje” zei hij terwijl hij haar strak aan keek. “Opschieten, want ik heb niet de hele dag de tijd en dit gaat allemaal van de les af.”

Langzaam kleedde Sophie zich uit, ze schaamde zich kapot. Straks zou de hele klas haar ...

... naakt zien. Nou ja, de meiden zagen haar wekelijks naakt bij het omkleden maar dat was toch anders. Dan was je allemaal naakt en bovendien was het maar kort. En de jongens hadden natuurlijk hun eigen kleedkamer. Doodnerveus stapte ze naakt de deur aan de zwembadkant van de kleedkamer door, met haar handen haar borsten en vagina bedekkend. Van Dijk maande haar nog eens op te schieten, de rest van de klas zat te wachten. Wat zouden die wel niet zeggen als ze straks zo binnen stapte?

Maar er viel niet aan te ontkomen. Nog altijd met haar handen haar intieme delen bedekkend liep ze langs de douches het zwemgedeelte in. Het moment dat ze haar klasgenoten, die op een rijtje langs de kant van het bad zaten te wachten, onder ogen kwam voelde zo beschamend. Sommigen konden hun lachen niet inhouden, anderen keken met grote ogen alsof ze niet konden geloven wat ze zagen. Sophie ontging het grotendeels, die was met haar eigen gevoelens van schaamte bezig.

Els had op het eind van de rij een plekje voor haar vrijgehouden en ze sprintte er haast naar toe. “Hey, gaat het?” vroeg ze. Sophie kon geen woord uitbrengen. Ze knikte, maar eigenlijk was het duidelijk te zien hoe moeilijk ze het er mee had. De arm die Els troostend om haar heen legde deed haar goed en ze wist zowaar op te letten wat Van Dijk zei dat ze vandaag zouden gaan doen.

“We gaan de estafette vrije slag verder oefenen”. Het kwam niet als een verrassing, hiermee waren ze de afgelopen weken steeds bezig geweest. Sophie had ...