1. Lea en Marc…….(5).


    Datum: 3-2-2019, Categorieën: Familie Auteur: kraampie, Bron: Gertibaldi

    “WAT……., ZWANGER…….”, brieste mijn vader toen Lea had verteld dat ze zwanger was. “EN WIE IS DAN WEL DE VADER……”, brulde hij er achteraan. Lea antwoordde dat het heel veel jongens konden zijn omdat ze op het laatste schoolfeest voor de vakantie door bijna alle jongens uit haar klas was geneukt. Dat dit was gelogen wisten wij maar niet onze ouders. MIJN DOCHTER IS EEN HOER…..”, brieste hij verder. Mijn moeder huilde en kon maar nauwelijks beletten dat hij Lea ging slaan. “ERUIT……., MIJN HUIS UIT…, VUILE SLET…….., ERUIT…..”, riep hij en wees met strakke arm en vinger naar de deur.
    
    Ik pakte de hand van Lea vast en trok haar mee, pakte uit de hal nog even de tassen mee die we het weekend hadden gebruikt en holden naar de auto van mijn vader die achter ons aan kwam, snel stapten we in en startte de wagen, net voordat hij bij de auto was scheurde ik weg. “Pfffffff….., net op tijd”, zei ik tegen Lea die nu snikkend naast mij zat. Op de snelweg reed ik een parkeerplaats op en sloeg mijn arm om de nek van Lea. “Het zat erin dat dit zou gebeuren, laten we nu ook maar doorzetten en ons eigen gang gaan”, zei ik tegen haar. Nog een beetje nasnikkend gaf ze mij een zoen op mijn mond en zei: “Eigenlijk heb je gelijk, gaan we nu naar Caroline en Fred”? “Dat ligt veel te veel voor de hand, we zullen ons een tijdje moeten gaan verschuilen”, antwoordde ik.
    
    Ik startte de auto en reed naar Utrecht, ik parkeerde de auto zodanig dat hij binnen de kortste keren weggesleept zou gaan worden, op ...
    ... de Oude Gracht pinden we beide nog wat geld en gooide ik de autosleutels in het water, daarna liepen we via het winkelcentrum Hoog Catherijnen naar het centraal station. Omdat het nog mogelijk was een kaartje te kopen namen we een enkele reis Amsterdam zodat niet de registratie van onze OV kaart ons zou verraden.
    
    De hele nacht zwierven we door Amsterdam, de volgende morgen zouden we op zoek gaan naar werk en een onderkomen. Toen we de volgende ochtend op zoek naar werk gingen liepen we telkens weer een blauwtje. Het liep alweer tegen het einde van het seizoen dus overal waar we vroegen naar werk was het antwoord: “Nee, probeer het in het voorjaar nog eens”. Ook hoorden we uit of er ergens een kamer te huur was waar ze geen lastige vragen zouden stellen. Een stelletje dat we spraken op het Museumplein gaf ons een adres op de Haarlemmerdijk. “Vraag maar naar Sjakie…., dan komt het wel goed”, zeiden ze.
    
    “Honderd euro per nacht, eerste nacht gratis en vooruit betalen”, zei Sjakie nadat we ons op het opgegeven adres hadden gemeld. “we zijn in elk geval twee nachten voor honderd euro onder de pannen”, dachten wij zelf en liepen achter Sjakie aan naar de kamer die op de vijfde verdieping was. Hij opende de deur van de kamer en zei: “Douche en WC op de gang en niet roken op de kamer”, en hield vervolgens zijn hand op om het geld in ontvangst te nemen.
    
    Ik betaalde hem honderd euro waarna hij wegliep. Onder het kleine raampje in het kamertje stond een klein tafeltje met twee ...
«1234»