Een Mogelijk Waargebeurd... - 2 - Sex Verhalen

Een Mogelijk Waargebeurd... - 2

Hijgend hangt ze met knikkende knieën in de armen van haar collega. “Zo jij hebt een spannende middag gehad.” zegt haar collega lachend. Ze voelt haar gezicht knalrood worden. Ze wilt wat zeggen maar ze komt niet uit haar woorden. “Kom maar eerst naar binnen voordat al je buren je zo zien.” zegt haar collega vriendelijk. Ze wil tegenstribbelen maar haar collega tilt haar met lichte dwang over de drempel naar binnen, en begeleidt haar naar de bank. “Auhmpfff!” roept ze zodra haar kont de bank raakt, ze veert meteen weer op. Een van de wasknijpers op haar schaamlippen is scheef gaan zitten en stuurt een felle steek door haar kutje heen. Haar collega kijkt haar vreemd aan, ze negeert het. ‘Ik kan ze toch niet weghalen recht voor mijn collega?!’ schiet er door haar hoofd. Ze gaat op de rand van de bank zitten en schuift voorzichtig naar achteren zodat de knijpers vanzelf goed komen te zitten. Als ze eenmaal goed zit loopt haar collega naar de keuken en hoort ze de kraan lopen. ‘Nu snel even de knijpers verwijderen’ denkt ze. Ze trekt haar de onderste rand van haar jurkje net ver genoeg omhoog. ‘Waarom heb ik ze zo vast gewikkeld?’ gaat er door haar heen. Snel haalt ze de wikkels los. Ze hoort het water niet meer lopen en snel pakt ze de eerste knijper vast. “Zitten laten!” hoort ze streng. Verschrikt kijkt ze op en ze ziet haar collega in de deuropening staan. “Hier drink dit maar en de knijpers blijven zitten. In ieder geval totdat je mijn verhaal hebt gehoord en een keuze hebt ...

... gemaakt.” vervolgt haar collega. Ze schrikt van de wat ze net te horen krijgt. Snel trekt ze haar jurkje weer recht en ze pakt het glas aan. Zenuwachtig neemt ze een paar slokken terwijl haar collega de bureaustoel pakt en tegenover haar gaat zitten.

“Maar eerst even dit.” zegt haar collega lachend. Ze ziet hoe haar collega overdreven op een knopje van de afstandbediening drukt en het dan in de speeldoos naast de stoel legt. De eitjes beginnen zacht te trillen. Boos kijkt ze haar collega aan, en eigenlijk wilt ze er iets van zeggen maar aan de andere kant is ze heel nieuwsgierig naar wat haar collega te vertellen heeft. Ze kiest ervoor om haar mond te houden. Even is het stil.

“En vond je het een leuk verhaal?” vraagt haar collega nieuwsgierig naar het scherm knikkend. ‘Dat gaat je helemaal niks aan.’ is haar eerste gedachte. “Euhhh, ja.” antwoordt ze verlegen. Ze voelt hoe haar wangen weer rood worden. “Dat heb ik gezien.” zegt haar collega lachend. ‘Hoezo, gezien?’ gaat er door haar hoofd maar voordat ze de vraag kan stellen praat haar collega verder. “Toen ik je vanochtend op het werk zag had je een bepaalde blik in je ogen. Ik wist niet wat het was. Maar nu…” Onderzoekend wordt ze door haar collega bekeken. Ze voelt een tinteling door haar onderbuik heen trekken als ze aan haar ochtend terug denkt. “Ik wilde weten of alles wel goed met je ging, dus besloot ik om even bij je langs te gaan nadat ik je zag vertrekken” vervolgt haar collega op rustige toon. “En toen...” ...