Geluk Bij Een Ongeluk - 2 - Sex Verhalen

Geluk Bij Een Ongeluk - 2

De rest van de dag lag ik te denken aan wat er nou eigenlijk gebeurd was. Ik lag nog in het ziekenhuis na die val over mijn stuur in het bos. Vrienden en familie brachten afleiding, en namen flauwe cadeautjes mee, een overdreven grote fruitmand en een Frozen ballon… Naast me, op deze twee persoons kamer, lag mijn ‘roommate’, -een oude man- voornamelijk te slapen, en we hadden wel wat gepraat maar we merkten allebei dat we liever op onszelf waren. Artsen kwamen langs en brachten verslag uit, het bleek dat ik een scheurtje had opgelopen in mijn milt, niets ernstigs maar ik moest wel blijven ter observatie. Wanneer het stil was, buiten de behandel- en bezoekuren, dwaalde mijn gedachten telkens weer naar het belletje. Lilian had deze dag middagdienst, en ik had ‘r al enkele keren voorbij zien lopen. Vandaag had ze een ander tenue aan dan gister, nu had ze een halflang verpleegstersjurkje aan, heel vroom. Hoe ze me gistermiddag had afgetrokken, of beter gezegd: af had gezogen, bezorgde me de hele dag al kriebels. Van de verwonding had ik geen last, pijnstillers brachten me in een prettige roes. Ze kwam m’n kamer in.

“Straks kom ik even bij je kijken. En je hebt geluk, meneer Jansen gaat vandaag weg van jullie kamer, naar revalidatie, dus je hebt het rijk alleen.” Mysterieus keek ze me aan toen ze wegliep, en ik wierp een blik op haar kontje. Zou ze weer een zwarte string aan hebben…? Het jurkje scheen niet zo door als dat haar witte broek gisteren deed, helaas…

Even later ...

... kwam ze, samen met een arts-assistent, aan m’n bed. Ze was serieus, deed haar werk goed en gaf een duidelijke overdracht aan haar leidinggevende. Dat was een iets streng kijkende oudere vrouw, niet moeilijk bij een stagiaire van achttien jaar oud. Nu werd het laken weer van me afgehaald en de vrouw voelde met koude handen over mijn buik, ze straalde expertise uit, dus maakte ik me geen zorgen om mijn behandeling. Ik maakte me meer zorgen om het feit dat Lilian uitgebreid zat te kijken naar de bult in mijn slip, terwijl de arts-assistent mijn buik verkende. Ik keek haar aan, maar haar ogen lieten mijn edele delen niet los. Gelukkig werden de lakens teruggeschoven, voor het bloed naar mijn penis stroomde. Er werd wat doorgesproken en hoorde dat Lilian me toegewezen kreeg om te verzorgen, aangezien ik niet mocht bewegen teneinde de milt te laten helen.

“U weet dat U niet mag bewegen, meneer Van Dijk? Als er iets is moet U op het belletje drukken, U moet blijven liggen. De verpleging hier zal U helpen wanneer U daar behoefte aan heeft.” De vrouw keek me recht aan, ze leek nog veel strenger zo. Maar Lilian had alweer een glimlachje op haar gezicht, ik had zo’n onderbuikgevoel dat ik ‘behoefte had aan verpleging’ deze avond.

Meneer Jansen vertrok, het avondeten werd geserveerd, bezoek kwam en ging, en al gauw was het half negen ’s avonds. Ik verveelde me en wilde een programma kijken op mijn telefoon. Ik kon niet bij het stopcontact, en ik moest toch echt de oplader aan m’n ...