Kantoor Romance - Sex Verhalen

Kantoor Romance

Het is op een dinsdagmorgen dat ik eerder op mijn werk kom dan normaal. Het is half acht en de anderen komen niet voor achten op het kantoor. Ik moet vandaag wat spullen organiseren voor een meeting ’s middags buiten het bedrijf. Ik heb genoeg tijd, maar om één of andere reden ben ik vroeger dan anders bij mijn bureau. Als ik naar het archief loop, merk ik dat ik niet de enige ben die zo vroeg aanwezig is. Ook de nieuwe medewerkster, welke tijdelijk is ondergebracht bij onze dienst, zit al achter haar desk en is verdiept in haar beeldscherm. ‘Goedemorgen, Carla’, spreek ik haar aan.

Ze kijkt op van haar computer en lacht me vriendelijk toe. ‘Hallo Jos. Jij bent er ook vroeg bij?’ Carla is een heerlijke jonge vrouw van net 34. Rossig haar en net iets langer dan mij. Ze heeft een mooi, stevig lichaam. Niet dik, maar rond waar het rond moet. Lekkere billen, welke gehuld zijn in zo’n nep-leren broek. Strak gespannen om die billen, geven ze me het begin van een erectie. Haar truitje toont haar prachtige borstfeest

volle glorie.

We hebben elkaar al eens eerder allerlei zinnen toegesproken, welke vol zaten met dubbelzinnigheden. Ik had haar wel eens opgebiecht dat strakke broeken, waarin mooie billen duidelijk zichtbaar zijn mij enorm opwond. Vooral als het strak leer betrof. Prompt had ze me toegefluisterd of ik die van haar ook mooi zou vinden. De volgende dag verscheen ze in zo’n mooie zwarte broek. Ze had goed naar me geluisterd, dus bekende ik haar op zachte toon, ...

... zodat onze collega’s het niet hoorde, dat ik ontzettend geil werd van haar outfit. Ze glimlachte me mysterieus aan en gaf me een knipoog. Ik durfde haar toen toe te vertrouwen dat ik ook erg gecharmeerd was van kanten lingerie, maar dat mijn vrouw dat niet wilde aantrekken. ‘Dat zit voor geen meter’, sprak ze dan altijd. Mijn ogen vielen dan ook zowat uit mijn oogkassen, toen ik een mailtje kreeg van Carla, met daarin een fotootje van haar in een prachtig kanten corseletje. Daaronder droeg ze zwarte kousen en een jarretelletje. Eronder stond, ’voor mijn liefste collega, kom je ook aan je trekken’. Ze vroeg me wel om de mail snel te deleten. Wat ik natuurlijk deed, maar pas nadat ik het fotootje had gekopieerd en naar mijn prive-mail had gestuurd. ’s Avonds thuis opende ik mijn mail op het toilet en kwam daar zeker ‘aan mijn trekken’.

Ons archief is een kleine ruimte met stalen ordnerkasten in rijen opgesteld. Bijna niemand komt daar overdag, laat staan zo vroeg in de morgen. Ik liep naar binnen en deed lang over het zoeken naar een bepaald dossier. Ondertussen kon ik door een spleet in de deur Carla goed observeren. Ik zag haar ogen dwalen door het kantoor en haar toen kijken op haar horloge. Ik dacht bij mezelf ‘Nee, meisje het is vroeg en er is nog niemand aanwezig het eerste uur.’ ‘Jos!…’, hoorde ik haar roepen. ‘Kun je het vinden?’ Ik bekende haar dat wel hulp kon gebruiken. Voor ik het wist kwam ze het archief binnen wandelen. ‘Waar moet het dossier liggen?, vroeg ze ...