ONTMOETINGEN 2 - Sex Verhalen

ONTMOETINGEN 2

... frontale benadering had ik niet verwacht, maar begreep meteen dat deze mevrouw me niet op het matje zou komen roepen.

‘Heeft u zin om wat te drinken’ inviteerde ik haar en maakte een uitnodigend gebaar naar het zitje achter in de tuin.

Het kostte nauwelijks overredingskracht om haar plaats te laten nemen en ik verdween naar binnen om mijn aankopen eindelijk op te bergen. Even later keerde ik bij haar terug met een fles wijn in een koeler en een paar glazen.

‘Op uw gezondheid’ proostte ik haar toe en we dronken een teugje.

‘U heeft daar niets onder aan hè’ vroeg ze toen ze haar glas weer op een tafeltje zette.

‘Geilt het u op om zo in het openbaar te verschijnen?

Ik kan dat goed begrijpen, Anko, mijn man, heeft dat ook.

Maar voor een man is het moeilijker.’

Rustig, alsof ze alles in de hand had, leunde ze achterover in haar stoel en bleef me met die licht ironische blik zitten opnemen. Ook aan mijn gedag veranderde niets. Al op mijn opritje had ik me voorgenomen de baas te blijven op mijn eigen domein, maar in een flits realiseerde ik me dat het daar eigenlijk helemaal niet over ging. Ze bracht me op de hoogte van iets en dat iets was toegenegenheid.

‘Eigenlijk ben ik ook met die ietwat frivole dwangmatigheid behept’ glimlachte ze ontspannen ‘maar voor een eerste kennismaking leek me een iets decenter tenue toch wenselijker.’

‘Maar ook al hebt u onze zoon gedeeltelijk in uw persoonlijke levensstijl willen betrekken, wisten we eigenlijk niets van ...

... uw achtergrond.

Dat hebben mijn man en ik nu laten nagaan.’

Ze nam weer een slokje en keek me over de rand van haar glas aan. Haar ogen drukten geen ironie meer uit. Ze vertelden inmiddels iets geheel anders. Die vrouw kwam me helemaal niet op het matje roepen, die vrouw solliciteerde naar een plaats in mijn bed!

‘Mevrouw Degelmans’ begon ik ‘zou het, gezien uw en mijn belangstelling geen goed idee zijn om elkaar te tutoyeren?’

Haar lachende gezicht bevestigde mijn vermoedens en nogmaals proostte ik haar toe.

‘Welkom in mijn leven Jooky’ hijgde ik bijna van geilheid.

Die vrouw wond me op. Alle vrouwen waarmee ik tot dan toe gevreeën had, waren eendagsvliegen geweest. Jooky zou een blijvertje zijn. Ze moest wel een blijvertje zijn. Dat was duidelijk. Terwijl ik dat allemaal zat te overpeinzen was ze overeind gekomen en had ze zich vlak voor me opgesteld. Eigenlijk verwachtte ik dat we onze armen om elkaar heen zouden slaan, dus verhief ik me eveneens en wachtte af wat haar vervolgstappen zouden zijn. Blijkbaar had ze andere plannen.

In eerste instantie gleden haar handen langs mijn gezicht, maar stopten niet op mijn schouders. Ze zakten verder. Ter hoogte van mijn borsten hielden ze stil en ik verwachtte al min of meer dat haar vingers zich met mijn vrouwelijke vormen zouden gaan bezighouden. Die vrouw, dat mens dat op dat moment mijn gedachten al volledig beïnvloedde, was van beduidend verdergaande plannen vervuld dan slechts het bepotelen van een paar ...