Maureen 51:... - Sex Verhalen

Maureen 51:...

We rijden terug naar huis. Ik heb mijn trui niet aan, want die heeft Maureen helemaal nat gespoten. Maureen zit in een lakentje gewikkeld met daarover haar jas. De rest van haar kleding is door Peter en Duivel kapot getrokken toen ze haar verkrachtten.

We zijn stil in de auto. We hebben heel wat te overdenken. Plotseling vraagt Maureen: “wist je dat de stroom voor mij veel hoger stond dan bij sissy Jacky?”

Ik zeg: “Ja. Het was mijn verzoek aan Peter en Duivel om het jou heel moeilijk te maken, zodat je het eigenlijk niet kon winnen. Ik was heel benieuwd hoe je zou reageren als sissy Jacky je zou mogen neuken. Als je het écht niet trok, dan zou ik ingegrepen hebben, maar dat hoefde niet. Het kostte je zichtbaar moeite om deze grens over te gaan, maar je deed het prima”

Maureen reageert: “eigenlijk ben ik heel boos op je Mark. Maar: dat past wel bij het sadistische handelen van Peter en Duivel. Ga je dit vaker doen?”

Ik overdenk de vraag van Maureen, want eigenlijk bedoelt ze of ik Maureen vaker dingen aan zal doen waarvan ik weet dat die over haar grens zijn, zonder dat ze dat van tevoren weet en toestemming ervoor heeft gegeven. Ik antwoord: “ik weet wel zeker dat ik zulke dingen vaker zal doen. Dat is dan een manier om je een grens aan te bieden en je uit te nodigen of misschien zelfs te dwingen om er overheen te gaan. Ik verwacht dan minimaal dat je, zoals altijd, je best doet om de grens te verleggen. Ik zal er wel bij zijn, om te bewaken dat je jezelf niet ...

... gaat overvragen”.

“Hmmm….”, hoor ik Maureen sceptisch uitbrengen.

Als we bij Gorinchem in de buurt zijn, vraag ik aan Maureen: “hoe voelt je lijf?”

“Ik heb het wat koud, maar dat is niet zo gek. Mijn kut is pijnlijk en gloeit. Mijn borsten hebben voor vandaag genoeg gehad: daar kan ik echt helemaal niets aan hebben: alles binnenin doet pijn. Mijn tepels vallen me heel erg mee. Ook mijn billen doen wel zeer, maar alleen maar als ik schuif, dus ik blijf liefst stil zitten”.

“Hoe voelt je kontgat, nadat we die dikke dildo in je kont geduwd hebben?”

“Die lijkt wel gescheurd, maar ik heb er een paar keer een papiertje op gehouden en ik zag geen bloed, dus dan zal het wel meevallen”.

“Dus alles is te behappen?”

“Ja, maar veel trainingen zie ik vandaag niet meer zitten”.

“Geeft niets: ik verzin wel wat”.

Ik laat bewust een dreigende stilte vallen. Maureen voelt die goed aan. Als ik haar een beetje ken, dan is zij op dit moment aan het bedenken welke dingen zij nog WEL kan oefenen. Ik ben benieuwd waar ze mee gaat komen.

We komen vrijwel tegelijk thuis met Irma en Noortje. Zij zijn echt uitgelaten, in verband met het mooie vooruitzicht wat Noortje gekregen heeft. Zij vertellen honderduit over de snelle carrière die Noortje gemaakt heeft. Maureen moet vooral erg lachen over het feit dat de stagebegeleider de scriptie verder af moet (laten) maken.

Eindelijk kunnen Maureen en ik ons verhaal vertellen over ons onderhoud in Vlaanderen. Maureen laat toch wel ...