1. Jelmer En Tom - 8


    Datum: 1-1-2019, Categorieën: Homo Auteur: Jelmer, Bron: Opwindend

    Deel 8 – Een Gewone Dag © Jelmer
    
    De volgende ochtend …. Ik werd wakker en keek op de wekker, 6 uur pas, het was nog donker. Aan Tom zijn ademhaling kon ik horen dat hij nog in diepe slaap was. Hij lag op zijn rechterzij mijn kant op, met zijn voorhoofd tegen mijn schouderblad. Het was stil in huis en buiten hoorde ik vaag het verkeer. Langsrijdende auto’s en optrekkende stadsbussen. Het waaide hard, en de regen striemde tegen het raam. Brrrr, herfst in Holland…. Ik moest het bed uit, even naar de wc om te piemelen. Ik bewoog me voorzichtig om zo ongemerkt onder het dekbed uit te glijden, ik wilde Tom niet wakker maken. Ik trippelde de slaapkamer uit op m’n blote voeten, deed snel mijn plasje op het toilet en ging daarna in m’n eentje in de huiskamer in de hoek van de bank zitten, vlak bij het raam. Ik had een pyjama aan, zo’n strakke helder witte gekrompen trico met veel te korte mouwen en broekspijpen, het leek wel een strakke majo, mijn sexy onderbroekje scheen er dwars doorheen ha ha.
    
    Ik zakte onderuit, trok mijn knieën op en zette mijn blote voeten gespreid voor me neer. Van buiten af zouden langslopende mensen me zo moeten kunnen zien zitten, met m’n helblonde koppie in m’n witte pyjama. Maar er was buiten niemand te zien. Alleen maar wind, regen en bomen die heen en weer slingerden en bladeren die over de straat heen waaiden. Met grote glazige glim-ogen staarde ik gedachteloos door het raam naar buiten en stak m’n duim in m’n mond. Mijn duim? Ja ja… ik duimde af ...
    ... en toe, meestal ongemerkt. Toen ik klein was deed ik niet anders tot ik zeker tien jaar oud was. En nu soms nog wel maar meestal als ik alleen was en me knus, warm, veilig en tevreden voelde. Met m’n wijsvinger streelde ik dan over m’n neus en kon dan heel ver weg voor me uit zitten te dromen. Maar ook wel met een goed boek of een spannende film hoor. Ik vond het zelf helemaal niet raar want mijn vriend Sytzke in Friesland had een broer van twintig jaar oud, hij had zelfs een baardje, die zat op de politieschool en zelfs die duimde ook nog. Dus ik hoefde me voor niemand te schamen vond ik, toch?
    
    O ja, de krantenjongen kwam nog langs, een jongen van een jaar of twaalf, lopend naast zijn fiets met een regenjas en een capuchon. Hij zag mij zitten en bleef even stil staan om me beter te kunnen bekijken. Ik keek hem aan en hij glimlachte naar me, stak zijn hand even heel kort naar me op en liep toen snel weer verder de donkere ochtend in.
    
    Zo zat ik een hele poos in m’n eentje lekker te mijmeren en duimend naar buiten te staren totdat Nora opeens in de deuropening stond. Ik zag ze in de spiegeling van het raam, ze was in haar nachtpon. ‘Hey Jelmertje, ben je al wakker jochie?’ Ik staarde even haar kant op met grote ogen en knikte met de duim nog in m’n klep. Ze keek me even lachend aan, ‘Jij bent echt wel een dotje’, zei ze. ‘Ik begrijp Tommie steeds beter’. Glimlachend voelde ik weer de vlinders fladderen in m’n buik, dan rekte ik me uit met m’n armen omhoog en gaapte lekker ...
«1234...»