Mark De Buurjongen - 8 - Sex Verhalen

Mark De Buurjongen - 8

... een boom op slot. Daarna liep hij in de koude regen naar huis. Onderweg bedacht hij dat hij het contact met ons altijd erg fijn vond en hij eigenlijk liever niet alleen thuis wilde blijven. Kortom, hij besloot met een smoes aan te bellen. “Dat liep alleen een beetje uit de hand”, zei Mark, met een hoogrode blos op zijn wangen. “Sorry Bas, dat ik niet helemaal eerlijk tegen je was. Ik zal het niet meer doen.” Ik zuchtte diep, keek hem even zwijgend aan en vervolgens knuffelde ik hem. Ik zei dat ik zijn excuses aanvaarde en dat ik in het vervolg wel wilde dat hij altijd open en eerlijk tegen ons is. “Dat is heel belangrijk wanneer we elkaar vertrouwen.” Mark knikte en beloofde dat.

Ik gaf aan dat ik zijn wat onhandige keuzes begreep en het ook niet goed had gevonden als Mark alleen al die dagen thuis was gebleven. Dus wanneer zo’n situatie weer plaatsvindt, hij altijd aan zijn ouders of ons advies kon vragen om te kijken wat er misschien qua oplossing mogelijk was. Mark knikte weer en hij kon weer een beetje lachen.

Na het ontbijt kwam Sjoerd ’s ochtends om 10:00 uur via de achterdeur binnenlopen. Hij had een behoorlijk dikke en rode wang. Hij keek erg verdrietig. Toen hij mij zag, vloog hij direct in mijn armen. “Wat is er met jou gebeurd?”, vroeg ik, al kon ik er wel naar raden. “Mijn vader”, zei Sjoerd alleen maar. Ik pakte een washandje met een cool-pack en gaf die aan hem. Sjoerd vertelde dat zijn vader vanmorgen ergens boos om was en dat Sjoerd net op dat moment ...

... langs kwam en een klap kreeg.

Een aantal minuten was het stil in de keuken. Sjoerd zat verdrietig op een keukenstoel, Mark zat er zwijgend naast en ik dacht na.

“Sjoerd, ik maak mij best wel grote zorgen over je en ik wil daarover overleggen met een oud collega die inmiddels bij de Raad voor de Kinderbescherming werkt.” Sjoerd zette grote ogen op en keek een beetje angstig. “Ik wil niet dat je mij naam noemt”, zei hij direct.

Ik vroeg of Sjoerd het goed vond dat ik met haar ging bellen om te kijken wat verstandig en mogelijk is, maar dat ik niet direct zijn naam zou noemen. Sjoerd knikte.

Mark sloeg zijn armen om Sjoerd heen en zo te zien vond Sjoerd dat niet erg. “Ik loop even naar boven en ga meteen even bellen jongens. Jullie vermaken je vast wel even met elkaar”, knipoogde ik. Beider wangen kleurden een beetje roder.

Ik liep de trap op. Boven in de studeerkamer gekomen belde ik direct met Elize, mijn oud collega van vroeger. Ik legde haar kort de situatie uit en vroeg haar wat zij in zo’n geval zou doen. Het ging tenslotte om een minderjarige, maar die bijna meerderjarig werd. Kortom, wat is verstandig en nog mogelijk. Elize gaf aan dat er in zo’n situatie vaak weinig meer mogelijk is. Wanneer het bijvoorbeeld via de Raad tot een rechtszaak zou komen, was de kans aanwezig dat Sjoerd in dit geval al meerderjarig was, dus dat zij dan weinig meer konden uitrichten. Hooguit misschien met een beetje moeite een begeleid kamertrainingscentrum, waar Sjoerd dan onder ...