Hetzelfde verhaal, nu vanuit de optiek van meneer - Sex Verhalen

Hetzelfde verhaal, nu vanuit de optiek van meneer

Kamer 445

Alle records verbroken, die eerste week. Ik had je gespot op een site zo plat als een dubbeltje, maar je sprong er uit, net als ik blijkbaar… net niet dat domme voorspelbare, maar onverwacht meer. Na wat berichtjes al snel razend nieuwsgierig naar wat er “achter” zit…. De ogen dus. Ik voel vanaf het begin aan dat je van power houdt, dat je, terwijl je alles in je leventje thuis en op werk strak onder controle hebt, het heerlijk vindt om even sprakeloos te zijn en geen fuck te vertellen te hebben. Ik overrompel je… en dat vinden we allebei lekker. Af en toe aan de telefoon hoor ik je naar adem happen, zo leuk…. En telefoon, ja bellen hebben we zeker gedaan en dat was een motor van de lust. Na eerst in mijn opdracht je ogen gestuurd te hebben laat ik mijn stem zijn werk doen, keer op keer, …in je lijf en uiteindelijk op de beste plaats: tussen je oren.

Vertrouwen bouwen, rustig… In de loop van de week steeds meer in de ban tot het ons allebei duidelijk is dat dit niet lang kan duren …dat er wat tastbaars moet gebeuren. Ik voel het: dit is een schot in de roos, ze is lekker, reageert goed, ook als ik haar opp een gegeven moment sletje noem, gezegd met respect, bewondering om het feit dat ze de kunst verstaat het knopje om te zetten en zich compleet vrouw te voelen.

Dat is het moment van de bestelling… Zo lekker… gewoon bestellen, laten merken dat het spel niet bij woorden alleen blijft maar de daad er aan komt, dat de mannenhanden echt zullen kneden, strelen, ...

... meppen… Ik vertel haar dat ze verwacht wordt in een hotel in het centrum, 11.15. Dat het een mooie , speciale kamer zal zijn. Dat ze het nummer van de kamer zal krijgen als ze beneden op straat staat, dat ze na haar bescheiden klopjes op de deur haar ogen moet sluiten, moet zwijgen en zich verder laten leiden. En natuurlijk een dresscode met als belangrijkste element: slipless.

Ik heb respect voor haar, omdat ze durft te gehoorzamen, vertrouwen heeft, het halve land doorreist en niet op het laatste moment terugkrabbelt…. Gewoon komt en klopt en zich overgeeft. Een vrouw met lef dus, heerlijk.

Gezonde spanning die laatste minuten, alles is in gereedheid….lichten, gordijnen… Het is een zolderkamer, speciaal daarop uitgekozen, want met prachtige balken waar mijn touwen al rustig wachten overheen hangen, net als ik wachtend op het speelgoed.

Daar is de klop. Ik loop rustig, open en kijk…. Zo mooi dat eerste moment, zeker omdat zij niets kan zien en daar gewoon staat….knap, leuk haar, vrouwelijk, netjes, kleiner dan ik verwachtte, anders dan ik verwachtte maar erg lekker, ook ingepakt in winterjas…. Jong ook, gave huid… En gespannen, ook dat is duidelijk. Mijn hand pakt de voorkant van haar jas en zo trek ik haar over de drempel, letterlijk en vooral figuurlijk… ze komt mijn wereld binnen. Ik pak mijn zwarte sjaal en blinddoek haar… ze trilt een beetje zie ik en ik glimlach, verheug me er op dat ze zich totaal zal kunnen ontspannen. Voorzichtig leid ik haar de kamer in en ...