Sandra En Haar... - Sex Verhalen

Sandra En Haar...

Hans ging naar de stad. Alleen dit keer. Annabel had thuis nog het een en ander te doen. Hans wilde naar de boekwinkel, maar eerst ging hij naar de supermarkt. Annabel had hem gevraagd een paar boodschapjes te doen. Bovendien was Hans toch al van plan er heen te gaan om wat flessen wijn te kopen. Hij ging met de auto van Annabel. De zijne, een oude Mazda, gebruikte hij nauwelijks meer. Misschien wordt het tijd om hem van de hand te doen, bedacht hij zich. Annabel zou het alleen maar prima vinden. Ze was niet bepaald verzot op oude rommel. Rijdend naar de stad, besloot hij naar de supermarkt te gaan waar hij Sandra voor het eerst had ontmoet. Een beetje nostalgie.

Wandelend met zijn winkelkar tussen de schappen zag hij opeens een bekend gezicht. Het was niemand minder dan de mooie en aantrekkelijke Helen. Naast haar liep een voor Hans onbekende vrouw. Ze hadden hem niet gezien. De vrouw zag er leuk uit. Half lang blond haar. Hans schatte haar ergens tussen de 25 en 30. Even volgde hij ze, maar sprak ze toen aan: “Dag dames!”

“He Hans, hoe is het?” reageerde Helen. Geen omhelzing en zeker geen zoen. “Mag ik je voorstellen: Elfie, een vriendin. Elfie, dit is Hans, hij is de vriend van de moeder van Sandra.”

Elfie lachte vriendelijk. Ze gaf Hans een hand. Inderdaad, nu hij zo dichtbij stond, zag Elfie er inderdaad leuk uit. Hij vond de manier waarop ze naar hem keek intrigerend. Ze had niet de schoonheid van Helen maar was zeker een aantrekkelijke vrouw. Even bleven ...

... ze met elkaar staan praten, maar toen zei Helen: “Kom Elfie, we moeten verder. Hans, hoop je gauw weer te zien.” Ze namen afscheid en de vrouwen liepen verder. Even keek Elfie om. Inderdaad, intrigerend! Hans maakte zijn boodschappen af en liep naar de kassa. Na afgerekend te hebben, liep hij naar de winkeldeur. Hij keek nog even om of hij de vrouwen zag, maar nee, ze waren niet te zien. Zou hij blijven wachten? Toch maar niet. Hij liep naar de auto en reed richting het centrum. Zijn volgende stop zou de boekhandel worden.

Annabel was thuis, maar niet alleen. De schoonmaakster was er ook. Drie keer per week. Haar telefoon ging. “Mama, met Sandra, wat ben jij aan het doen?”

“Nou niks, eigenlijk. De schoonmaakster is er en Hans is naar de stad.”

“Kom je naar mij toe dan? Ik ben ook alleen. “

En zo gebeurde het. Annabel moest lopen, aangezien Hans de auto mee had. Het was gelukkig maar een paar straten verder op. Niet veel later zaten moeder en dochter met een kop koffie op de bank. Na een poosje over allesdaagse dingetjes te hebben gekletst, vroeg Sandra ineens: “Mama, je bent nu al 3 maanden met Hans. Hoe gaat het tussen juliie?”

“Wat lief dat je dat vraagt. Het gaat heel goed tussen ons. Hans is een schat van een man.”

Sandra observeerde haar moeder. Ze voelde hoe gelukkig haar moeder is en dat maakte haar weer blij.

“Je bent echt gelukkig met hem, hè mama?” zei ze.

“Ja kind, dat ben ik. Hij betekent heel veel voor me. Door hem is mijn leven heel erg ...