1. Fucked - 25


    Datum: 3-12-2018, Categorieën: Homo Auteur: Dorian, Bron: Opwindend

    Ik word wakker. Langzaam doe ik mijn ogen open. Het is licht. Erg licht. Na al het donker is het bijna te veel. Ik kijk om mij heen. Ik lig in het ziekenhuis. Ik heb een enorme droge mond.
    
    TWEE WEKEN EERDER
    
    Arthur heeft een snelle maaltijd voor ons gefabriceerd als we gelaten binnen komen. Bij het zien van Micheal loopt Arthur naar hem toe. Ze binnen in het Frans een gesprek. Zo te zien kennen ze elkaar goed. Arthur geeft hem een zoen. Ik sluit mij er vanaf. Ik wil weg. Ver weg. Ik wil alles vergeten. Ik wist dat deze week mijn leven zou veranderen. Ik wist dat het beginnen aan een studie mij nieuwe dingen zou gaan brengen, maar dat binnen zo'n korte tijd mijn leven volledig verwoest is. En dat allemaal grotendeels door mijn eigen schuld. Drie mensen waren er al dood. Drie. Wat was het allemaal waard geweest? Wij zijn op de vlucht. Groningen kan ik wel vergeten. Als Nederland nog een optie is. Of Julius moet gepakt worden. Ik neem een paar happen van het prutje dat voor mij staat en neem een paar slokken van de wijn. Arthur en Micheal komen bij ons zitten. Ze praten bijna alsof er niets aan de hand is. Alsof Micheal niet gewond is. Alsof er geen mensen dood zijn gegaan. Alsof het allemaal maar een spel is. Het is een grote roes waarin ik mij bevind. Ik drink meer. Meer wijn wil ik. Ik schenk in. En drink. Als ik mijn derde glas in wil schenken pakt Mo mijn hand. Hij kijkt in mijn ogen.
    
    ‘Het lost niks op. En morgen voel jij je alleen maar kutter omdat je en een ...
    ... kater hebt en Tim en Joris nog steeds...’
    
    ‘Dood zijn.’
    
    ‘Ja...’
    
    Zegt hij zacht.
    
    ‘Maar daar kunnen wij niks meer aan veranderen. Dat blijft. Jij en ik kunnen nu alleen nog zorgen dat Dennis en Julius er niet ongestraft mee weg komen.’
    
    ‘Exact!’ Micheal kreunt even wanneer hij gaan verzitten.
    
    ‘Wij moeten een plan bedenken waarmee wij mijn broertje en die droplul van een Dennis een hak zetten. De vraag is alleen hoe?’
    
    Micheal neemt een slok van de wijn. Ik kijk naar zijn wond en dan naar Mo.
    
    ‘Jij moet eerst dichtgenaaid worden. Duurt het nog lang voordat die Jean Luc hier is?’
    
    ‘Hij zal zo wel komen.’
    
    Micheal drinkt zijn glas leeg.
    
    ‘Doe je wel voorzichtig met die wijn? Alcohol verdunt je bloed alleen maar. Voor je het weet zit je straks doodgebloed op die stoel.’
    
    Mo pakt te wijnfles bij Micheal weg en schenkt zichzelf in.
    
    ‘Ik wist niet dat je zo streng kon zijn, daddy! Ik vind het wel spannend.’
    
    Micheal lacht en geeft Mo een knipoog.
    
    ‘Zie, het gaat nu al mis. Hij begint nu al te ijlen.’
    
    Mo, Micheal en ik moeten lachen. Arthur zit er niet begrijpend bij en staat op.
    
    ‘Can I do anything for you, Micheal? More food? Drinks? Wine?’
    
    Micheal legt zijn hand om Arthurs middel en trekt hem naar hem toe.
    
    ‘There is one thing you can do.’
    
    Hij bedelt om een kus. Deze krijg hij. Ze tongen. Micheal laat zijn hand onder het shirt van Arthur glijden en streelt hem.
    
    ‘Could you get me some of your weed?’
    
    ‘Bien sûr!’
    
    Arthur geeft Micheal ...
«1234»