Kamer Vijftig - 1 - Sex Verhalen

Kamer Vijftig - 1

... minuten later staat ze op de kamer. Jammer genoeg moest ze eerst naar het toilet. Ik bemerkte dat mij dat hindert in mijn planning die ik in mijn hoofd heb. Maar ik los het op. Ze staat nu geblinddoekt voor me. In 't midden van de kamer. Zonder inleiding en ook zonder een rollenspel te starten zeg ik haar zich ui te kleden. Helemaal. Bewust zeg ik het op conversatietoon.

Kan van mijn subje, terwijl deze volgorde en directheid nieuw is, gehoorzaamt ze gelijk. Zelfs bij de laatste kledingstukken zie ik geen aarzeling.

Schoenen mag ze aanhouden. Hakje is leuk en maakt haar wat groter.

Handen naast haar lijfje. Ik inspecteer haar. Loop twee keer een rondje om haar heen. Voelbaar dichtbij maar raak haar niet aan.

Dan neem ik haar mee naar de douche. Zet haar daar geblinddoekt en naakt vast aan een vooraf bevestigd touw aan een hoger gelegen rekje. Ze heeft nu een lus om haar nek en staat naast de douchedeur. Er is een paar keer een zachte maar dwingende beweging van mij nodig om haar te doen beseffen dat ik wil dat ze staat, rechtop, met gebogen hoofd.

Ik kleed me uit en ga me douchen. Bloedgeil gezicht hoe ze naast de douche staat. Geparkeerd noemde ze het zelf later. Ik heb het idee dat ze zich goed voelt en daar prima staat. Ik neurie wat en haast me niet.

Ik geniet van het mooie uitzicht en het vooruitzicht dat zij van mij is de komende uren.

Bemerk ook een iets andere houding bij haar. Lijkt er op dat ze meer bereid is om de onderdanige kant te ...

... zoeken en uit te werken. Weet niet of dit bewust of onbewust is. Mooi is het wel.

Ik stap onder de douche vandaan en droog me af. Achter haar. Raak haar aan en neem haar mee. De kamer in. Het gaat nu echt beginnen.

Vijf minuten later staat ze vast aan een geïmproviseerd soort van kruis. Het is het niet niet helemaal, maar het uitzicht op mijn naakte subje die met vastgebonden gespreide armen en benen voor me staat, doet me wel wat.

Ze is bereikbaar, toegankelijk en heel erg kwetsbaar zo. Dat ze deze positie zonder tegenstribbelen aangenomen heeft doet me deugd. Ze bewijst dat ze echt wil leren, echt wil ondergaan. En misschien nog wel het mooist; dat ze zich echt overgeeft.

Als beloning kus ik haar. We zoenen hartstochtelijk. Nu nog gelijkwaardig. Ben benieuwd of zij het ook ervaart als de laatste stap net voor het betreden van een nieuwe dimensie.

Terwijl ik haar zoen, haar tong en lippen voel, streel ik haar met mijn vingers. Ik raak haar overal. Voel dat ze nat is, ik raak nog meer opgewonden.

Dan buig ik me voorover, beweeg mijn lippen naar haar oor, en ik vraag of ze klaar is voor een volgende stap.

Ze zegt ja. Ook als ik zeg dat dit pijn gaat doen geeft ze aan klaar te zijn om verder te gaan.

Dit is wel één van d kernmomenten. Hier komt eigenlijk alles op aan. Misschien wel net zo veel als het moment van pijn zelf. Maar dit, de bereidheid, is het uitleveren aan de meester. Veel over nagedacht waarom ik dit zo mooi vind. En nee, ondanks de term ...