Wraak - 1 - Sex Verhalen

Wraak - 1

... het pistool tegen haar achterhoofd en ik fluisterde; "lopen, nu." Ze schuifelde langzaam vooruit en liep voor mij uit de gang uit. Ik liep achter haar aan het huis binnen en deed ondertussen het licht in de gang uit. Mocht iemand dit huis zien, dan moest alles normaal lijken.

We stapten de gang uit en kwamen eigenlijk in één grote open ruimte terecht. Links van mij was de grote open keuken met een kookeiland in het midden. Waar aan de ene kant van het kookeiland de rest van de keuken was, stond aan de andere kant de grote witte marmeren eettafel met 6 stoelen erbij. Loop je langs de eettafel af dan kwam je uit bij de glazen deuren die naar de tuin toe leiden. Recht voor mij was er niets behalve een muur met een kast ertegen aan. Rechts van mij zag het er heel anders uit. Rechts van mij stond een grote bruine leren hoekbank met een donkerbruine koffietafel ervoor. Tegenover de hoekbank stond een aardige tv, op z'n minst 40 inch wat een aantal jaar geleden de standaard was voor grote tv's. Naast de hoekbank stond één grote luie stoel. Zo'n Amerikaanse met alle toeters en bellen erop. Wat me echter het meest opviel waren de 4 gezichten die mij dan wel verbaast, of angstig aankeken. En om één van die gezichten was het te doen. Simon, de zoon des huizes, al wist hij dat zelf op dat moment nog niet. Niemand van hun wist dat op dat moment, maar dat kwam nog wel. Theo, man des huizes en vader van Simon stond op uit zijn luie stoel. "Wat is dit" begon hij. Maar voordat hij zijn ...

... zin af kon maken kapte ik hem af en zei: "bek dicht houden en luisteren, ik heb het nu voor het zeggen en niemand anders." Ik zag dat Theo dat maar allerminst beviel en hij trok zijn mond weer open om tegen mij in te gaan waarop ik het pistool van achter zijn vrouw haar hoofd weghaalde en het op zijn eigen hoofd richtte. "Bek. Dicht" zei ik nogmaals. Ik keek rond en zag Simon, zijn vriendin Maartje en zijn zusje Emma lijkbleek op de bank zitten. "Simon" zei ik, terwijl ik me direct tot hem wende. "Zou jij zo lief willen zijn om alle 6 de eettafel stoelen deze kant op te halen, dankjewel." Ik keek naar Simon en zag dat hij verstijfd naar mij aan het staren was, alsof hij niet goed besefte wat er aan de hand was. Ik richtte het pistool op hem en zei: "Nu alstublieft." Simon stond meteen op en liep een paar keer op en neer om de stoelen te halen, toch grappig hoe snel zo'n pistool mensen aan het werk zet. In de tussentijd nestelde ik me bij de tv al daar ik een mooi overzicht had over de woonkamer. Alle stoelen stonden inmiddels klaar in een cirkel. "Mooi" zei ik. "Als iedereen behalve Simon plaats wilt nemen op één van de stoelen dan zou dat heel fijn zijn." Ik richtte ondertussen het pistool weer op Theo aangezien ik vermoedde dat die met heel veel tegenzin zou luisteren. Dat viel echter reuze mee, ik vermoedde dat hij nu toch ook de ernst van de situatie had ingezien. Iedereen behalve Simon ging zitten en ik liet de rugzak van mijn schouder afglijden. Ik pakte er een paar ...