Moeder en dochter dl 1 - Sex Verhalen

Moeder en dochter dl 1

Ik moest achter in de rij van de supermarkt aansluiten omdat een bejaarde vrouw, terwijl ze haar spullen op de lopende band legde, toch nog even “wat vergeten” was.

Dat kan natuurlijk en geen hond zei er wat van. Maar toen ze ook nog op haar gemak bloemen ging uitzoeken en twijfelend rondkeek was de irritatie bij mij wel gerezen.

Maar in Nederland mag je niets zeggen en omdat de 6 mensen voor me niets deden, deed ik het maar en liep naar voren in de rij en legde mijn geld op de daarvoor bestemde plek, pakte mijn flessen en liep de winkel uit.

Normaal gesproken had ik nog een gesprekje met de caissière maar nu dus even niet en verliet met een knipoog de tent en dacht duidelijk dat men maar eens een beslissing moest nemen of anders maar een boodschappenlijst moest maken.

Toen ik het thuis vertelde kreeg ik te horen dat ik meer geduld moest hebben en verwerkte deze aangedragen informatie maar even intern onder mijn schedel.

“Meer geduld hebben? bedacht ik me. “Hoeveel geduld kan een getrouwde man in scheiding hebben in zijn korte leven, wetend dat de mens 30% van zijn leven spendeert aan wachten en slapen terwijl ik als getrouwde man ver over de 73% van mijn huwelijkse periode kwijt ben geraakt aan wachten, verveeld slapen en onzin aanhoren en dan ook nog eens bloot wordt gesteld aan zinloos gekrakeel wat achteraf Juridische wordt bestempeld als communicatie.

In die 27% resterende tijd moest ik de kost verdienen, reizen, inkopen doen, administratie verzorgen, ...

... afgezeken worden door Gemeente en Overheid en verder opstaan en pootjes geven.

“Nee suikerspin” zo benoemde ik mijn Zwarte Weduwe met wie ik in scheiding lag, “die dame was erg begaan met zichtzelf en ik had gepast geld en na goed overleg mocht ik deze keer even snel voor” legde ik haar subtiel uit, wetend dat ik volgas achteruit zou rijden wanneer ik haar zou zien én nuchter in de auto zou zitten, terwijl ik wist dat dat natuurlijk nooit zou gebeuren.

Nee, ik ken mijn verantwoordelijkheden en wist dat drank me rustig hield zodat ik een volgzaam type van deze maatschappij was. Ik had een voorbeeldfunctie als zelfbenoemd vakbondsman.

De rest van de dag heb ik mijn vrouw ontweken omdat die in haar eigen internetwereld zat maar dat terzijde. Ik was getrouwd dus hoorde erbij.

Op het werk was ik weer één en al motivatie en bekeek mijn e-mailberichten als eerste.

Na 23% van mijn resterende tijd te hebben gewerkt was mijn dagtaak vervuld en vertrok ik naar de kroeg om te communiceren met de arbeiders van de naastgelegen fabriek.

“Jij bent een vakbondsman maar wat doe je nu eigenlijk voor je geld?” vroeg de man naast me en ik legde hem voorzichtig uit dat ik de leiding gaf aan een peloton idioten die doorgingen onder de naam S.W.Z.B.M.M. oftewel de bond van:

“Samenwerkende Werklozen in een Zichzelf Belachelijk Makende Maatschappij”.

“En daar krijg je voor betaald?” sprak de man zodat ik wist dat ik nu met een serieus iemand aan het praten was.

“Omdat dat ik ...