Schots En Scheef - 4 - Sex Verhalen

Schots En Scheef - 4

... waar ik naar toe moest.’

‘Komop schat, kom binnen, ik ben alleen maar blij dat ik je zie, ik dacht dat we elkaar nooit meer zouden zien.’

‘De klootzak’ stamelde ze en ze doelde op Harvey haar Australische vlam.

‘Ben je van die lul af’ zei k zonder aanziens des persoons. ‘Wat ben ik blij voor je.’

‘De taxichauffeur stapte uit zijn auto. ‘Ik kom eraan’ riep ik. Even later rekende ik af en zat ik met Jeanine bij me op de bank.

Even later hoorde ik in geuren en kleuren hoe het haar was vergaan. Haar Harvey had losse handjes, was stik jaloers, en had al hun bezit er met gokken doorheen gejaagd. Met geld dat ze had verstopt had ze gespaard om weg te komen.

Een enkeltje Nederland.

Net genoeg voor de reis. Ze was een nacht bij haar pleegouders geweest, die haar van alles verweten.

Uit het oog uit het hart.

Wanhopig had ze een taxi besteld en was naar mij toegekomen. Vol angst ook omdat ze ooit met de noorderzon was vertrokken en mijn bankrekening had geplunderd.

Ik zat naast haar op de bank en troostte haar. Ze lag tegen me aan. Ik streelde haar haar en haar wangen. Ik kuste haar teder op haar mond. Waar een tongzoen op zijn plaats was geweest. Zo vertrouwd als het vroeger was. Het lukte me om haar gerust te stellen. Ze was een liefde van me uit lang vervlogen tijden, waar ik met weemoed aan terug dacht. We waren twee handen op een buik. Twee geliefden. Nieuwsgierig, stronteigenwijs en maling aan iedereen.

We deelden alles en elkaar.

‘Voorlopig ...

... blijf je gewoon bij mij wonen’ zei ik. Over een paar maanden zien we wel verder.

Het is de eerste dagen wat improviseren, want ik heb twee gasten. Twee ruige Schotse rugbyers. Die spelen een toernooi hier. Die brengen wat leven in de brouwerij. Ik lachte ineens ondeugend.

‘Heb je met ze geneukt? Vroeg Jeanine plompverloren en met een nieuwsgierige blik.

‘Jij mag nooit meer raden’ zei ik met een schalkse blik.

‘Jeanine’ schoot in de lach. Nog niks veranderd merk ik wel.

‘En jij dan? Vroeg ik plagerig. Harvey was toch zeker niet je enige minnaar.

‘Geen commentaar’ zei Jeanine.

Voor het eerst leek ze ontspannen.

Ik keek op de klok. Over twee uur zou ik een taxi nemen naar het restaurant waar mijn twee logés me hadden uitgenodigd voor het diner.

‘Ik zeg wel af’ zei ik. ‘Ik laat jou hier niet zo alleen.’

Soms zijn er gewoon belangrijker dingen dan neuken, ook al heb je daar al een hele dag naar toe geleefd.

‘Nee niet doen, ik ben al lang blij dat ik bij je mag blijven.’

Maar ineens schoot een heel ander idee door mijn hoofd.

‘Weet je wat, je gaat gewoon mee, dat zal niemand daar erg vinden.’

‘Nee, zei Jeanine, ik ga je avond niet verpesten.’

‘Hé domme doos van me, vroeger kon je niet wachten om met me uit te gaan. Laten we de bloemetjes buiten zetten.

Volgens mij ben jij wel toe aan een verzetje. Twintig ruige opgewonden rugbyers, dat wordt één groot losbandig feest. Daar zit er vast wel een tussen die een glimlach op je gezicht ...