blind date - Sex Verhalen

blind date

... Vraag niet naar de sleutel, die neem ik wel voor mijn rekening. Kijk niet om, zoek me niet, vertrouw me. Dit wordt een blind date om nooit te vergeten.

Er zat niets anders op om de instructies op het papiertje te volgen. Ik las alles nog eens dubbel na, keek nog eens goed rond, en wandelde naar de bar om een potlood te vragen. In duidelijk leesbare cijfers schreef ik het nummer van mijn kleedhokje op het briefje. De Humo legde ik terug op het tafeltje waar ik zat.

Buiten nam ik een duik in het zwembad in de hoop wat rust te vinden. IJdele hoop. Mijn zenuwen waren op en top gespannen. Waar ik al jaren stil naar uitgekeken had, stond nu eindelijk te gebeuren. Nu het eindelijk zo ver was, kwam de schrik om de hoek kijken. Wat stond er mij allemaal te wachten?

Na ongeveer de afgesproken tijd wandelde ik naar de kleedhokjes. Zo nonchalant mogelijk, maar wellicht was de spanning af te lezen aan mijn rode wangetjes.

Op mijn kleerkastje kleefde een envelop.

Tof dat je de eerste stap mee gezet hebt. Je kunt nog altijd stoppen door rustig te zeggen “ik zie het niet meer zitten”, ik hoor je wel. Maar zoek me niet, kijk niet achterom.

Ik nam wat kleding uit je kastje, en legde er wat voor in de plaats. Het ongewone kledingstuk neem je mee naar buiten. De 4 andere zaken spreken voor zich en doe je meteen aan.

Als je aangekleed bent, ga je gewoon naar beneden, en rekent af. Wil je ook sleutel 14 afrekenen? Die ligt in je rechter schoen.

Ga gewoon naar buiten, leg ...

... je tas weg, en neem het ongewone kledingstuk met je mee. Ga dan met je gezicht naar de 3 bomen op de parking staan.

Kijk niet om.

Bedankt voor je vertrouwen en je moed. Je geduld zal beloond worden.

Je blind date.

Wat ze had weggehaald was niet meteen duidelijk. Wat ze ervoor in de plaats gelegd had, lag echter mooi zichtbaar bovenop mijn sporttas. Vier mooie soepele leren riemen; 30 cm lang, een 3 tal vingers dikte, een flinke gesp, gaatjes om de 1.5cm, en vooral: elk voorzien van een stevig half oog. Waar ik deze moest aandoen sprak inderdaad voor zich. Deze pols- en enkelbanden waren perfect geschikt als “boeien”. Daaronder lag een voor mij ongewoon kledingstuk. Duidelijk herkenbaar als een damespanty.

Een gemengd gevoel van huivering en verlangen borrelde op. Petra had inderdaad perfect aangevoeld welke richting ik uitwilde. Maar tegelijkertijd was het mijn allereerste ervaring. Wat was die onbekende vrouw allemaal met me van plan. Was ze te vertrouwen? Mijn nieuwsgierigheid won het echter duidelijk van de schrik. Dit was waar ik al nachtenlang van gedroomd had.

Bij verder nazicht van de inhoud van mijn kleedhokje, bleken inderdaad een aantal van mijn kleren verdwenen. Enkel mijn hemd, jeansbroek en schoenen waren blijven liggen. Net genoeg om me in het openbaar te vertonen, te weinig om me gerust te voelen.

Zoals beschreven, vond ik de sleutels van haar en mijn kleedhokje in mijn schoen.

De baliebediende bekeek me met enige argwaan. Weinig van haar ...