De dievegge in de rolstoel - Sex Verhalen

De dievegge in de rolstoel

Op een zaterdag voormiddag deed ik mijn boodschappen in het naburig grootwarenhuis.

“Halt stop dief.. vuile loeder”hoorde ik roepen en keek in de richting vanwaar het kabaal kwam. De vrouw in een rolstoel werd bij de haren vastgehouden door de rekken aanvulster van het warenhuis. Er werd wat over en weer gescholden,geen vijf tellen later stond er een groepje volk rond en ook de manager kwam aangelopen. Ik liep op het groepje af. De vrouw in de rolstoel werd door de manager gewaarschuwd dat hij de politie zou bellen als ze niet betaalde. Ze had een pakje wafeltjes open gemaakt en er eentje opgegeten. Het arme mensje zat daar van de grote schrik ineengedoken. Ze verging van de honger zei ze maar had geen geld om te betalen.”En dan moet je hier komen stelen vuil stinkend wijf..ik bel de politie”snauwde de manager haar toe. Toen hij aanstalte maakte om naar zijn kantoor te stappen riep ik”wacht eens even ik zal die wafeltjes wel betalen heurk van ne vent,zie je niet dat dat mensje honger heeft...maar ja een volle maag denkt niet aan een lege,kom hoeveel is 't ” zei ik terwijl ik mijn portefeuille boven haalde. Ik had medelijden met het vrouwtje,ze was zo mager,de jukbeenderen staken bijna door haar vel,vuil vettig haar,misschien in maanden niet meer gewassen en gekleed in lompen. Een jas vol met gaten en vetvlekken,een vettige vieze lange rok met daaronder bruine sandalen en vuile voeten. Met een stomme kop keek de manager me aan en zei nogal brutaal”gaat gij voor dat vuil ...

... wijf betalen gij zijt goed zot gij”waarop ik hem direct repliceerde “mijnheer uw toon bevalt me geenszins en volgens mij gaat ge uw boekje fel te buiten en als ge uw verontschuldigingen aan die mevrouw niet aanbied ga ik persoonlijk klacht tegen u neerleggen wegens grove beledigingen”.De man zag dat het me ernst was en bood tegen zijn zin zijn excuses aan. Sommige omstaanders applaudisseerden en van anderen kreeg ik een schouderklopje. Ik liet mijn kar met koopwaar staan en duwde het vrouwtje naar buiten. Ik tilde haar uit haar rolstoel om haar in mijn auto te zetten,ze woog geen vijftig kilo dacht ik. Daar ik met een Spitfire reed was het behoorlijk lastig om haar erin te plaatsen. “Even wachten ik ga mijn boodschappen halen ben zo terug”zei ik en nam de rolstoel terug mee naar binnen. Ik vroeg aan de kassierster,die ik redelijk goed kende,of ik de rolstoel mocht laten staan en dat ik hem de volgende dag zou ophalen. Ze knikte dat het mocht. Nadat ik het winkel wagentje met mijn boodschappen had opgehaald liep ik door naar de damesafdeling. Ik koos er een rok en een gebreid vestje uit die haar zeker zouden passen. Een bh nam ik niet omdat ik haar maat niet kende maar nam wel een

mee. Ik rekende af aan de kassa en na alles ingeladen te hebben reed ik met haar naar huis. Ze stonk,de wagen werd gevuld met een degoutante zure stinkende geur. Nog steeds had ze niets gezegd en liet zich gewillig uit de wagen nemen en naar binnen dragen. Ik zette haar op een stoel en droeg de ...