Misbruikt? - deel 1 - Sex Verhalen

Misbruikt? - deel 1

1. (nu)

Het was zaterdagochtend. Gerrit Menten zat samen met zijn vrouw Lynn in de keuken. Voor hen stond een kop koffie. Sterke koffie. Vooral hij had daar behoefte aan. Hij voelde zich smerig. Ellendig. Misbruiker. Misbruikt.

Lynn legde haar arm rond zijn schouders en probeerde hem te troosten. ‘Maar het is toch jouw schuld niet? Wanneer gaat dat ‘ns doordringen in die dikke kop?’ Speels klopte ze met haar knokkels op zijn voorhoofd.

Gerrit zuchtte. ‘Dat weet ik wel. Met mijn verstand. Maar hoe ik me voel, is heel anders. Ik zou in de bak moeten zitten.’ Hij nam een slok van zijn koffie, terwijl hij zijn vrouw ‘Praat niet zo mal,’ hoorde zeggen.

Ook Lynn dronk van haar koffie - met lekker veel suiker; zij was op haar vijfenveertigste gezegend met het figuur van een achttienjarige. Wat ze ook at en dronk, ze ging nooit boven zestig kilo, wat perfect paste bij haar meter drieënzeventig. Ze had kort, blond haar, een engelengezicht en grote tieten.

Nu, zo aan de keukentafel, droeg ze haar ochtendjas, en niets anders. De gedachte aan de vorige nacht maakte haar kut nat. Het liefst had ze er een vinger ingeschoven. Maar dat zou er over geweest zijn, oordeelde ze, nu Gerrit zo met zichzelf overhoop lag. Hetgeen eigenlijk belachelijk was, vond Lynn. De meeste mannen zouden geld geven om in zijn plaats te zijn.

Dan ging de keukendeur open, en haar evenbeeld kwam binnen. Dochter Lina, vrolijk als altijd. ‘Goedemorgen, mama, papa,’ begroette ze haar ouders. Ze was ...

... een levenslustige meid van zestien, met dezelfde gelaatstrekken als haar moeder en hetzelfde moordfiguur, maar met lange blonde haren. Ze liep blootvoets en was gekleed in haar aquamarijne nachtponnetje, dat tot halverwege haar blanke dijen kwam.

‘Goedemorgen, schat,’ zei Lynn en stak haar armen uit - ze wilde een ochtendknuffel van haar mooie dochter.

Lina deed dit met plezier. Ze hield van lichamelijke uitingen van affectie - kusjes, knuffels, klapjes op haar bips.

Gerrit wist zich geen houding te geven. Aan de ene kant hield hij van zijn kind als van zijn eigen leven en wilde hij niets liever dan haar omhelzen; aan de andere kant durfde hij haar niet in de ogen te kijken. Hij vreesde de dag dat hij daar iets anders dan liefde in zou zien. Afgrijzen, afschuw, haat.

Het onvermijdelijke gebeurde: Lina liet haar moeder los en draaide zich naar hem, armen open. De man deed ietwat aarzelend ook zijn armen open en ontving haar knuffel. God, dacht hij, waarom moet ze haar lijfje zo hard tegen mij aandrukken? En ja hoor, wat hij vreesde maar wat gebeuren moest, gebeurde: hij kreeg een stijve in zijn boxer. Snel duwde hij haar tot op armlengte van zich af. ‘Zo is ‘t wel goed,’ mompelde hij en keek weg van haar. Hij kon het niet aan om oogcontact met haar te hebben.

Lina wist niet hoe ze het had. Zo deed papa nu altijd de laatste weken. Zou ze iets misdaan hebben? Ze wilde het hem vragen, toen mama zei: ‘Ga je straks mee de stad in? Ik heb zin om te gaan shoppen.’ Ja, ...