Verleid Door Jongere Collega - Sex Verhalen

Verleid Door Jongere Collega

Einde van de werkdag. Eindelijk. Lizzy pakte haar jas en tas en liep het kantoor uit. Voor de lift botste ze bijna tegen ‘hoe heet ze ook al weer’ op, zoals Bjarne de nieuwe directieassistente noemde. Maar Viviënne was haar naam. Ze was een vlotte jonge meid met haar bruine haar in een paardenstaart en modieuze kleding. Haar bruine ogen straalden en ze had een vlotte babbel. Johan, hun baas, was een man van weinig woorden, dus Viviënne vulde hem perfect aan. Tijdens vergaderingen was zij degene die orde hield en die de lastige vragen stelde. Iedereen in hun team was ouder dan zij. Lizzy wist dat veel van haar collega’s niets van Viviënne moesten hebben. Waarschijnlijk waren ze jaloers. Uiteindelijk was ze jong, knap en had ze razendsnel een carrière gemaakt waar velen van hen alleen van konden dromen.

Viviënne begon direct over werk. “Waar moet je heen?” vroeg Lizzy, om het gesprek op iets anders te brengen. “Naar Rotterdam”, zei Viviënne.

“Ik ook!” zei Lizzy en er zat niets anders op dan samen naar de trein te lopen. Het werd zowaar nog gezellig. Viviënne luisterde heel aandachtig naar alles wat Lizzy zei.

Op het station nam Lizzy afscheid. “Fijne avond, volgende keer kunnen we weer samen reizen!”

Viviënne bleef staan.

“Nou, ik wilde eigenlijk vragen of je vanavond plannen had. Ik heb veel te veel curry gemaakt gisteren en ik kan het niet invriezen. Het is zonde om het weg te gooien en ik ken verder niemand met wie ik het zou kunnen delen…”

Lizzy was ...

... verrast. Ze had nog niet eerder zo lang met Viviënne gesproken en als ze haar al had gesproken, ging het over werk. Ze kon zich niet voorstellen dat zo’n meisje haar, een vreemde, bij haar thuis uitnodigde.

“Eh, nou.. Ik weet niet…” begon Lizzy. Haar hersenen werkten op volle toeren. Ze had geen plannen die avond, ze had niet eens eten in huis. Sinds ze weer single was, had ze vooral tijd besteed aan werk en dagdromen over Bjarne. Een stem in haar hoofd schreeuwde dat ze gewoon naar huis moest gaan. Waarom eigenlijk? Waarom zou ze niet een keer iets spontaan doen, zoals iedereen in haar omgeving haar altijd voorhield?

“Als je al plannen hebt, is het goed hoor. Het was maar een voorstel”, haastte Viviënne zich om te zeggen. “Laten we doen wat je zei. Als we een keer tegelijk klaar zijn, reizen we weer samen naar Rotterdam”.

Viviënne draaide zich om.

“Wacht Viviënne. Ik ben niet gewend om spontaan te doen. Ik heb geen plannen voor vanavond en eerlijk gezegd heb ik ook helemaal geen zin om te koken, dus ik neem je aanbod graag aan!” Lizzy stak haar arm door die van Viviënne.

Viviënne verstijfde even, maar ontspande snel. “Ik krijg altijd te horen dat ik te spontaan en direct ben, dus dat komt wel goed”, lachte ze.

“Nou, vertel, hoe komen we bij je huis?” vroeg Lizzy. Viviënne leidde haar mee. Een half uur later zat Lizzy in een kleine keuken. Viviënne had een glas wijn ingeschonken voor hen beide en legde de laatste hand aan de opgewarmde curry.

Tijdens het eten ...