1. Jane Is Zoekende - 3 (slot)


    Datum: 17-9-2017, Categorieën: Bi Auteur: Johnnie, Bron: Opwindend

    ... “Weet je, ik vind het moeilijk. Stel dat ik met een man iets begin en hem dan zeg dat ik ook graag bij een vrouw ben, misschien wordt hij boos. Waarschijnlijk accepteert hij dat niet, denk ik. En stel, dat ik een relatie met een vrouw krijg en dan tegen haar zeg dat ik soms met een man wil zijn. Ze zal vreselijk jaloers zijn. Wat moet ik nou? Een man of een vrouw?”
    
    “Ik niet,” reageerde Jane, “ik niet.”
    
    Niet begrijpend keek Judy haar aan. Jane vervolgde: “Jouw probleem is dat je denkt in of – of. Of een man of een vrouw. Ik niet, ik wacht op de juiste persoon. “
    
    “Maar… maar Jane, wie is dan de juiste persoon, of beter, wat is de juiste persoon.”
    
    Jane glimlachte: “Weet je wel dat je zo lief kijkt?” Judy kleurde lichtjes.
    
    “De juiste persoon kan een man of een vrouw zijn. Iemand die ik volledig kan liefhebben en die mij ook volledig liefheeft. Maar die ook volledig moet accepteren dat ik bi ben. Mijn bi zijn is geen bedreiging voor de relatie, dat moet hij of zij beseffen. Dat ik bi ben is een behoefte, een verlangen. Zo ben ik, dat hoort bij mij. En als die persoon dat niet kan accepteren, kan hij of zij nooit de juiste zijn.”
    
    Judy dacht hierover na. Toen zuchtte ze en zei: “Ik hoop dat ik zo’n persoon ooit vind.”
    
    Ineen ging Jane zitten. Ze trok Judy tussen haar benen. Judy’s benen lagen over haar benen. Ze nam haar gezicht in haar handen en zei zachtjes: “Misschien heb je die persoon al gevonden. Vandaag!”
    
    Judy kon het niet vermijden, maar de tranen ...
    ... brandden in haar ogen.
    
    Jane trok haar dicht tegen zich aan. Zittend zaten ze heel dicht tegen elkaar aan. Gevoelens raasden door Judy heen. Ze omhelsden elkaar en hielden elkaar vast. Judy hoorde de stem van Jane vlakbij haar oor: “Lieve Judy, vanaf het eerste moment dat ik je zag, was ik verliefd. Van elk moment samen, geniet ik. Ik wil bij je zijn. Ik wil je liefhebben. Lieve Judy, laat me je liefhebben!” Ze streelde Judy’s haren. Judy’s hart ging als een razende tekeer. Ze was vol emoties. “O Jane, lieve Jane,” bracht ze uit. Haar hoofd was vol. Kon Jane de juiste zijn? Ze wist het niet. Hoe moet je zoiets nou weten? Ze dacht en ze dacht en ze dacht. Ze hield Jane vast.
    
    Jane voelde perfekt aan hoe Judy zich voelde. Ze begreep dat ze tijd nodig had. Een beslissing kan niet geforceerd worden. Het moet uit haar zelf komen.
    
    Ze gingen tegen elkaar aanliggen. Een laken over hen heen. Ze praatten niet meer. Stil lagen ze in het licht van de schemerlampjes in elkaars armen. En toen kwam de onvermijdelijke slaap. Zoveel gebeurd vandaag. Jane viel in een rustige slaap, maar Judy sliep onrustig.
    
    Tegen vijfen in de morgen werd ze wakker. Ze keek naar de slapende Jane. Ze verliet het bed. Ze waste haar gezicht en dronk wat water. Dat Jane wakker geworden was, wist ze niet. Jane bleef stil liggen. Ze zag Judy terugkomen door haar wimpers, maar hield zich slapende. Toen kwam Judy naast haar zitten. Jane durfde niet meer te kijken.
    
    Judy keek naar de ‘slapende’ Jane. Ze zag haar ...