Jasmijn; Mama - 1 - Sex Verhalen

Jasmijn; Mama - 1

Jasmijn, die hem uitdagend aankijkt met haar scherpe, bijna zwarte ogen. Die haar trui strak draagt om haar smalle lijf, maar gevormde borsten. Jasmijn die aan zichzelf zit, haar buik streelt, alsof niemand haar zien kan, die achterover ligt op haar meisjesbed en Krijn met benen wijd verzoekt:

neuk me, Krijn. Neuk me in mijn smalle kutje

. Een naakte Jasmijn nu. Een prachtig lichaam, gewillig, beschikbaar. En warm; glad vanbinnen.

Neuk me, Krijn…,

zegt ze weer.

Ik wil zó dat je héél diep in me klaarkomt…

Het is dit laatste beeld dat hij vasthoudt, het zijn die laatste woorden die hij als een mantra in zijn hoofd herhaalt.

Krijn, ik wil zó graag dat je in me kláárkomt!

Zijn hand versnelt, beweegt de huid van zijn pik van onder tot boven, in een vast ritme. Hij hoort de stompe geluiden tegen de onderkant van zijn deken, waar hij met zijn linkerhand een tentje van maakt.

oh mijn God, Krijn! je komt zo diep in mijn kutje klaar

, laat hij Jasmijn zeggen. Hij schuift zijn benen iets vaneen, voelt de warme kriebel in zijn onderlijf opbouwen. Zijn ogen knijpt hij al strak dicht.

Even houdt hij pauze als hij zijn moeder de trap op hoort lopen, langs zijn deur. Maar ze loopt door, haar eigen kamer in en krijn begint weer op en neer te bewegen, weer aan Jasmijn te denken.

Krijntje, neuk me!

proest ze uit. En dan, zonder aankondiging, zonder kloppen, gaat de kamerdeur open, schijnt het licht vanaf de gang naar binnen. Krijn kan nog net een vloek ...

... binnen houden als hij zijn deken plat trekt en zijn handen zo vlug mogelijk van zijn pik naar zijn buik en borst schuift. Mama stapt binnen. Ze heeft het gezien: Krijn weet het zeker, want ze gniffelt even. ‘Hé lieverd. Je sliep nog niet, toch?’

‘Oh, nee, ik lag nog even wakker.’ Krijn hoort dat het onhandig klinkt. Hij richt zich iets op, om zijn erectie onder de deken te verbergen. Hij ziet zijn moeders glimlach in het licht van de gang en schaamt zich. Maar ze gaat op de rand van zijn bed zitten, naast zijn knie, vlak bij zijn stijve piemel en doet of er niets aan de hand is. ‘Hé, even over morgen. Als jij wakker wordt, ben ik al naar mijn werk en ik werk tot laat, moet met het kantoor eten met een paar klanten uit Japan. Dus ik denk dat jij naar dat feestje bent. Waar was het ook weer?’

‘Bij Lucas. Aan de Lindelaan.’

‘Oké. Wil je mij een plezier doen en het adres even op het memobord schrijven? Dan weet ik waar je bent… Komen er een beetje leuke mensen?’

‘Jawel hoor.’ Antwoordt Krijn kort. ‘Gewoon, een clubje uit de klas.’

‘gezellig.’Ze haalt diep adem. ‘Hé,’ en ze legt een hand op zijn bovenbeen. Gewoon een aanraking, één die niks betekent – of waarschijnlijk niet - maar voor Krijn voelt het ongemakkelijk. ‘Een heel fijn dagje dan morgen, en vermaak je daar. Niet te veel drinken hè?’

‘Mahamm.’

‘Oke, nou.. dan laat ik je maar slapen. Slaap lekker, lieverd, en ik zal morgen mijn deur op een kier laten staan: laat het even weten als je thuis komt ’s ...